กรุงเทพฯ--27 พ.ย.--สมอลล์รูม
ย้อนกลับไปเมื่อ 7 ปีที่แล้ว วงดนตรีกลุ่มเพื่อนจากรั้ววิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล นนท์, บอส และยิ้ม เริ่มก่อตั้งวงดนตรีที่มีชื่อว่า "สมเกียรติ" และได้เริ่มหาสมาชิกที่เหลือคือ นัท และ โบ๊ท ต่อมามีเหตุทำให้ต้องเปลี่ยนแปลงมือกลองของวง ซึ่งก็ได้ "โซ่ (แทนทวิช ทวิชศรี)" มาทำหน้าที่แทน "ยิ้ม" และด้วยการดูแลของอาจารย์ประจำภาควิชาอย่างอาจารย์ เช่ The Richman Toy ทำให้เด็กหนุ่มทั้ง 5 มีการพัฒนาด้านดนตรีมาอย่างต่อเนื่อง พวกเค้าสนุกกับการออกไปเล่นดนตรีตามร้านเป็นอย่างมาก จนกระทั่งโอกาสสำคัญที่ดีที่สุดก็มาถึง เมื่อพวกเค้าได้เข้าร่วมประกวดวงดนตรีเวทีแห่งหนึ่ง ด้วยฝีไม้ลายมือและการแสดงสดที่โดดเด่น ทำให้ได้รับรางวัลชนะเลิศและได้แจ้งเกิดเป็นศิลปินเต็มตัวกับค่ายเพลงสุดแนวอย่างสมอลล์รูม โดยมีผลงานชิ้นแรกที่เป็นการ coverเพลง "เรือชูชีพ" เพลงในตำนานของวง DEATH OF A SALEMAN (อวสานเซลล์แมน) ที่ถูกรวมไว้ในอัลบั้ม The Starters ซึ่งพวกเค้าก็สามารถถ่ายทอดออกมาในแบบสมเกียรติได้อย่างดีเยี่ยม ประกอบกับชื่อวงที่มีความเป็นไทย จดจำง่าย มีความหมายตรงตัว และเสียงร้องที่เป็นเอกลักษณ์ของ "โบ๊ท" ทำให้เป็นที่กล่าวถึงในกลุ่มแฟนเพลงอินดี้เป็นอย่างมาก แต่ไม่นานก็เกิดการเปลี่ยนแปลงสมาชิกวงอีกครั้ง เนื่องจาก "โซ่" ต้องพักงานดนตรี จึงทำให้สมเกียรติต้องขาดมือกลอง ซึ่งในที่สุดก็ได้มือกลองคนแรกของวงอย่าง "ยิ้ม" กลับมาร่วมสานความฝันต่อ และก้าวต่อไปของสมเกียรติก็ได้เริ่มขึ้น..อีกครั้ง จากนั้นพวกเค้าก็ได้ปล่อยเพลง "อาย" และ "คนที่ยังไม่พร้อม" ถูกบรรจุไว้ในอัลบั้ม SMALLROOM 009 ซึ่งเป็นเหมือนซิงเกิ้ลเรียกน้ำย่อยก่อนที่จะเริ่มทำอัลบั้มชุดแรกอย่างจริงจัง
มาถึงอัลบั้มแรกของวงที่มีชื่อว่า _SARA หรือ _สาระ ที่ใช้เวลาเก็บเกี่ยวมุมมอง ประสบการณ์ และลองผิดลองถูกมาเรื่อยถึง 5 ปี โดยเนื้อหาสาระและโทนการเรียบเรียงสะท้อนมุมมองของวัยรุ่น แสดงทัศนะคติที่มีต่อตัวเองและคนรอบข้าง บวกกับนิสัยของสมเกียรติที่มีความซ่า ขี้เล่น ซน แต่ในขณะเดียวกัน ด้วยความเป็นวัยรุ่นจึงมีความขี้สงสัย อ่อนไหว และยังไม่ได้เจนต่อโลกมากนัก ทำให้เนื้อเพลงของอัลบั้มนี้มีหลากหลายอารมณ์มาก และมีมุมมองต่อสถานการณ์ในด้านบวก โดยเนื้อหาส่วนใหญ่ได้แรงบันดาลใจมาจากสิ่งรอบตัว ไม่ว่าจะเป็นจากเพื่อนสนิทที่เป็นคนร่าเริงแม้จะโดนคนอื่นแกล้งอยู่เสมออย่างเพลง แล้วแต่ (PRANK),บทความของ บิล เกตส์ ที่เกี่ยวกับความรู้ที่โรงเรียนไม่ได้สอนอย่างเพลง เจอกัน (UNKNOWN), ประสบการณ์ร่วมของวงที่ผ่านเรื่องราวทั้งดีและไม่ดีตลอดการเดินทางของอัลบั้มนี้เช่น อินโทร (INTRO), ช่างมัน (WHATEVER), ทนไว้ (SWEETLESS), บ้ากัน (RELIEF), โคตรดี (BFF) และ ใกล้ตัว (BEHALF) เรื่องราวที่สะท้อนการอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างเพลง นิสัย (SELF), แก๊กสนุกๆอย่างเพลง ขอวอน 1 (TOGETHER i) และ ขอวอน 2 (TOGETHER ii) ที่เป็นการทดลองเล่าเรื่องคนละเรื่องเดียวกัน โดยการบิดคำทำให้เปลี่ยนความหมายของเพลง และสุดท้ายคือเพลง คิดถึง (REGARDS) ที่พูดถึงการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก การเรียบเรียงดนตรีก็เช่นกัน ที่มีความสอดคล้องและขัดแย้งต่อเนื้อเพลง เหมือนหยอกล้อกันกับเนื้อเพลงตลอด ทำให้เพลงมีมิติที่กว้างขึ้น สนุก และซน ตามบุคลิกของสมเกียรติ ด้วยเนื้อหาและการเรียบเรียงที่ดูไม่มีสาระแต่แฝงไปด้วยสาระผ่านความตั้งใจทำทุกรายละเอียดอย่างอิสระ ทำให้อัลบั้มนี้เป็นส่วนผสมที่กลมกล่อมและลงตัว ... ลองฟังดูครับ