กรุงเทพฯ--21 พ.ย.--นิด้าโพล
ศูนย์สำรวจความคิดเห็น "นิด้าโพล" ร่วมกับคณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้า) เปิดเผยผลสำรวจความคิดเห็นของประชาชน เรื่อง "คนกรุงเทพฯ รู้สึกอย่างไรเมื่อพบเจอคนเร่ร่อน" ทำการสำรวจระหว่างวันที่ 16 – 17 พฤศจิกายน 2559 จากประชาชนที่อาศัยอยู่ในกรุงเทพมหานคร กระจายทุกระดับการศึกษาและอาชีพ รวมทั้งสิ้น จำนวน 1,250 หน่วยตัวอย่าง เกี่ยวกับปัญหาของคนเร่ร่อนทั่วไปและคนเร่ร่อนที่มีอาการจิตเภทตามพื้นที่สาธารณะในเขตกรุงเทพมหานคร การสำรวจอาศัยการสุ่มตัวอย่างด้วยความน่าจะเป็นจากบัญชีรายชื่อฐานข้อมูลตัวอย่างหลัก (Master Sample) ของ "นิด้าโพล" ด้วยวิธีแบบอย่างง่าย (Simple Random Sampling) เก็บข้อมูลด้วยวิธีการสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ โดยกำหนดค่าความเชื่อมั่นที่ ร้อยละ 95.0 และมีค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐาน (Standard Error: S.E.) ไม่เกิน 1.4
จากการสำรวจ เมื่อถามถึงความรู้สึกของประชาชนเมื่อพบเจอคนเร่ร่อนทั่วไป ที่ไม่ใช่คนมีอาการจิตเภท ตามพื้นที่สาธารณะในเขตกรุงเทพฯ พบว่า ประชาชนส่วนใหญ่ ร้อยละ 54.40 ระบุว่า อยากแจ้งหน่วยงานที่เกี่ยวข้องให้เข้ามาดูแลแก้ไขปัญหา รองลงมา ร้อยละ 24.88 ระบุว่า สงสาร และอยากจะช่วยเหลือ ร้อยละ 20.16 ระบุว่า สงสาร แต่ไม่อยากยุ่งด้วย ร้อยละ 17.12 ระบุว่า กลัวว่าจะไม่ปลอดภัยกับทั้งตัวเอง และ/หรือ คนในครอบครัว ร้อยละ 16.48 ระบุว่า อยากตำหนิหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้องว่า ทำไมไม่เข้ามาดูแลแก้ไขปัญหา ร้อยละ 10.32 ระบุว่า อยากตำหนิญาติพี่น้อง ลูกหลานว่าทำไมไม่ดูแล ปล่อยให้เขาออกมาเป็นคนเร่ร่อน ร้อยละ 10.08 ระบุว่า รู้สึกว่าคนเร่ร่อนทำให้ทัศนียภาพกรุงเทพฯ ไม่สวยงามและไม่เป็นระเบียบ ร้อยละ 8.32 ระบุว่า อยากรู้ว่าคนเร่ร่อนเป็นใคร ทำไมจึงเป็นคนเร่ร่อน ร้อยละ 7.84 ระบุว่า อยากอยู่ห่าง ๆ ไม่อยากเข้าใกล้ ร้อยละ 3.36 ระบุว่า การเป็นคนเร่ร่อนเป็นเสรีภาพส่วนบุคคล อย่าไปยุ่งกับเขา ร้อยละ 0.80 ระบุ อื่น ๆ ได้แก่ มองว่าเป็นคนขี้เกียจ, ต้องดูเป็นรายกรณีว่า เหมาะสมที่จะช่วยเหลือหรือไม่, เกรงว่าจะถูกทำร้าย, ถ้าไม่สร้างปัญหาก็น่าจะอยู่ร่วมกันได้, และบางทีก็สงสัยว่าเป็นเร่ร่อนจริงหรือไม่ และร้อยละ 4.08 ระบุว่า เฉย ๆ ไม่สนใจ
ความรู้สึกของประชาชนเมื่อพบเจอคนเร่ร่อน ที่มีอาการจิตเภท ตามพื้นที่สาธารณะในเขตกรุงเทพฯ พบว่า ประชาชนส่วนใหญ่ ร้อยละ 56.16 ระบุว่า อยากแจ้งหน่วยงานที่เกี่ยวข้องให้เข้ามาดูแลแก้ไขปัญหา รองลงมา ร้อยละ 38.96 ระบุว่า กลัวว่าจะไม่ปลอดภัยกับทั้ง ตัวเอง และ/หรือ คนในครอบครัว ร้อยละ 17.28 ระบุว่า สงสาร และอยากจะช่วยเหลือ ร้อยละ 16.64 ระบุว่า อยากอยู่ห่าง ๆ ไม่อยากเข้าใกล้ ร้อยละ 15.44 ระบุว่า อยากตำหนิหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้องว่า ทำไมไม่เข้ามาดูแลแก้ไขปัญหา ร้อยละ 13.44 ระบุว่า สงสาร แต่ไม่อยาก ยุ่งด้วย ร้อยละ 9.12 ระบุว่า อยากตำหนิญาติพี่น้อง ลูกหลานว่าทำไมไม่ดูแล ปล่อยให้คนที่มีอาการจิตเภทออกมาเป็นคนเร่ร่อน ร้อยละ 8.56 ระบุว่า รู้สึกว่าคนเร่ร่อนที่มีอาการจิตเภท ทำให้ทัศนียภาพกรุงเทพฯไม่สวยงามและไม่เป็นระเบียบ ร้อยละ 8.40 ระบุว่า รู้สึกเป็นห่วง กลัวว่าเขาจะถูกหลอกหรือโดนทำร้าย ร้อยละ 4.00 ระบุว่า อยากรู้ว่าคนเร่ร่อนที่มีอาการจิตเภทเป็นใคร ทำไมจึงมีอาการเช่นนั้น ร้อยละ 1.76 ระบุว่า น่าเห็นใจ ควรได้รับการรักษาและเยียวยา ร้อยละ 0.24 ระบุว่า แล้วแต่กรณี และขึ้นอยู่กับสถานการณ์ว่าควรได้รับการช่วยเหลือหรือไม่อย่างไร และร้อยละ 1.44 ระบุว่า เฉย ๆ ไม่สนใจ
ท้ายที่สุด เมื่อถามถึงความคิดเห็นของประชาชนต่อความเร่งด่วนในการแก้ไขปัญหาคนเร่ร่อน ทั้งที่เป็นคนเร่ร่อนทั่วไปและคนเร่ร่อนที่มีอาการทางจิต พบว่า ประชาชนส่วนใหญ่ ร้อยละ 47.76 ระบุว่า เป็นปัญหาที่ต้องการการแก้ไขอย่างเร่งด่วนมาก ร้อยละ 37.68 ระบุว่า เป็นปัญหาที่ต้องการการแก้ไขค่อนข้างเร่งด่วน ร้อยละ 10.88 ระบุว่า เป็นปัญหาที่ไม่ค่อยเร่งด่วน ร้อยละ 2.00 ระบุว่า เป็นปัญหาที่ไม่เร่งด่วนเลย ร้อยละ 1.44 ไม่ระบุ/ไม่แน่ใจ ขณะที่บางส่วน ร้อยละ 0.24 ระบุว่า คนเร่รอนทั่วไปไม่จำเป็นต้องได้รับการแก้ไขอย่างเร่งด่วน แต่คนเร่ร่อนที่มีอาการทางจิตต้องแก้ไขอย่างเร่งด่วน
เมื่อพิจารณาลักษณะทั่วไปของตัวอย่าง พบว่า ตัวอย่าง ร้อยละ 52.00 เป็นเพศชาย ร้อยละ 47.92 เป็นเพศหญิง และร้อยละ 0.08 เป็นเพศทางเลือก ตัวอย่าง ร้อยละ 9.28 มีอายุต่ำกว่า 25 ปี ร้อยละ 16.80 มีอายุ 26 – 35 ปี ร้อยละ 19.92 มีอายุ 36 – 45 ปี ร้อยละ 32.00 มีอายุ 46 – 59 ปี ร้อยละ 20.32 มีอายุ 60 ปีขึ้นไป และ ร้อยละ 1.68 ไม่ระบุอายุ ตัวอย่างร้อยละ 92.16 ระบุว่า นับถือศาสนาพุทธ ร้อยละ 4.08 ระบุว่า นับถือศาสนาอิสลาม ร้อยละ 2.00 ระบุว่า นับถือศาสนาคริสต์/ฮินดู/ซิกข์/ยิว/ไม่นับถือศาสนาใด ๆ และร้อยละ 1.76 ไม่ระบุศาสนา ตัวอย่าง ร้อยละ 34.24 ระบุว่าสถานภาพโสด ร้อยละ 59.36 สมรสแล้ว ร้อยละ 4.56 หม้าย หย่าร้าง แยกกันอยู่ และร้อยละ 1.84 ไม่ระบุสถานภาพการสมรส ตัวอย่างร้อยละ 13.84 จบการศึกษาประถมศึกษาหรือต่ำกว่า ร้อยละ 23.60 จบการศึกษามัธยมศึกษาหรือเทียบเท่า ร้อยละ 7.04 จบการศึกษาอนุปริญญาหรือเทียบเท่า ร้อยละ 42.40 จบการศึกษาปริญญาตรีหรือเทียบเท่า ร้อยละ 10.48 จบการศึกษาสูงกว่าปริญญาตรีหรือเทียบเท่า และร้อยละ 2.64 ไม่ระบุการศึกษา
ตัวอย่างร้อยละ 9.52 ประกอบอาชีพข้าราชการ/ลูกจ้าง/พนักงานรัฐวิสาหกิจ ร้อยละ 23.44 ประกอบอาชีพพนักงานเอกชน ร้อยละ 28.16 ประกอบอาชีพเจ้าของธุรกิจ/อาชีพอิสระ ร้อยละ 0.88 ประกอบอาชีพเกษตรกร/ประมง ร้อยละ 9.44 ประกอบอาชีพรับจ้างทั่วไป/ผู้ใช้แรงงาน ร้อยละ 21.60 เป็นพ่อบ้าน/แม่บ้าน/เกษียณอายุ/ว่างงาน ร้อยละ 4.32 เป็นนักเรียน/นักศึกษา ร้อยละ 0.08 เป็นพนักงานองค์กรอิสระที่ไม่แสวงหากำไร และร้อยละ 2.56 ไม่ระบุอาชีพ ตัวอย่างร้อยละ 21.92 ไม่มีรายได้ ร้อยละ 6.08 มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือน ไม่เกิน 10,000 บาท ร้อยละ 21.44 มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือน 10,001 – 20,000 บาท ร้อยละ 16.00 มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือน 20,001 – 30,000 บาท ร้อยละ 7.36 มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือน 30,001 – 40,000 บาท ร้อยละ 17.28 มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนมากกว่า มากกว่า 40,001 บาทขึ้นไป และร้อยละ 9.92 ไม่ระบุรายได้