1. ภาพรวมของเศรษฐกิจอิตาลี
เศรษฐกิจอิตาลีในไตรมาส 3 เริ่มมีสัญญาฟื้นตัวที่ดีขึ้นถึงแม้ว่าผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (GDP) จะยังเจริญเติบโตต่ำกว่าที่คาดการณ์ไว้ โดยมีปัจจัยสนับสนุนดังนี้ ได้แก่
1) การผลิตภาคอุตสาหกรรมอิตาลี เดือนตุลาคม เริ่มกลับมาฟื้นตัวโดยมีอัตราเพิ่มขึ้นร้อยละ 0.7
2) การบริโภคของชาวอิตาเลียน ในเดือนกันยายนมีการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นอย่างช้า ๆ เพิ่มขึ้นร้อยละ 0.4
3) ดัชนีความเชื่อมันของผู้บริโภคและบริษัทผู้ผลิตอิตาลี เดือนตุลาคม ปรับตัวสูงขึ้น 107.7 จุด และ 99.8 จุด ตามลำดับ ซึ่งอาจส่งผลให้ความต้องการภายในประเทศและการลงทุนเพิ่มขึ้นในอนาคต
4) การส่งออกและการนำเข้าของอิตาลี ช่วง 8 เดือนแรกมีการเปลี่ยนแปลงเพิ่มขึ้นร้อยละ 14 และ 20.2 ตามลำดับ ในด้านการส่งออกและการนำเข้าสู่ประเทศที่ไม่ใช่สมาชิกสหภาพยุโรปเพิ่มขึ้นร้อยละ 21.9 และ 32 ตามลำดับ
อย่างไรก็ตาม เศรษฐกิจอิตาลียังคงต้องเผชิญกับปัญหาหลายอย่างที่ส่งผลให้เศรษฐกิจอิตาลีเจริญเติบโตช้ากว่าประเทศอื่น ๆ ในยุโรป โดยมีสาเหตุดังนี้ ได้แก่
1) รายได้ของภาครัฐบาลจากการเก็บภาษี มีอัตราลดลงช่วง 9 เดือน ที่ผ่านมาหนี้ สาธารณะ ของเดือนกันยายนมีมูลค่า 1,844.8 พันล้านยูโร (สิงหาคม 1,842.9 พันล้านยูโร) ซึ่งถือว่ามาตรการที่ทางรัฐบาลอิตาลีได้ออกมาในเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา เพื่อเป็นการสร้างเสถียรภาพและความมั่นคงทางเศรษฐกิจ เช่น การลดค่าใช้จ่ายภาครัฐบาล การควบคุมด้านภาษี เป็นต้น ยังคงไม่เป็นไปตามเป้าที่รัฐบาลคาดไว้
2) ผลประกอบการและคำสั่งซื้อของภาคอุตสาหกรรมอิตาลี เดือนกันยายนมีอัตราลดลง ร้อยละ 0.32
3) อัตราการว่างงาน เดือนกันยายน 2553 เพิ่มขึ้น 0.2 แต่ก็ยังถือว่ามีอัตราที่ต่ำกว่ามาตรฐานของประเทศสมาชิกสหภาพยุโรป
4) อัตราการจ้างงาน เดือนสิงหาคมในบริษัทขนาดใหญ่มีอัตราลดลงร้อยละ 0.1
5) การลดชั่วโมงการทำงาน ระหว่างเดือนมกราคม-ตุลาคม 2553 มีจำนวน 925,7 ล้านชั่วโมง เพิ่มขึ้น 50.5% (614,9 ล้านชั่วโมงระหว่างเดือนมกราคม-ตุลาคม 2552)
ถึงแม้ว่าประเทศไอร์แลนด์จะประสบปัญหาวิฤกตเศรษฐกิจต่อจากประเทศกรีซและได้รับการช่วยเหลือจากสหภาพยุโรปและกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) โดยเหตุการณ์ดังกล่าวส่งผลให้อิตาลีถูกจับตามองว่าอาจจะประสบปัญหา อย่างประเทศกรีซ และไอร์แลนด์ เพราะระบบเศรษฐกิจอิตาลีเจริญเติบโตช้ากว่าประเทศอื่น ๆ ในยุโรป แต่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังอิตาลี Mr. Giulio Tremonti ได้เปิดเผยในที่ประชุมที่กรุงบรัสเซลส์ ประเทศเบลเยี่ยม ว่าจากภาวะวิกฤตเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นกับกรีซ ไอร์แลนด นั้น อิตาลียังถือเป็นประเทศที่แข็งแกร่ง ซึ่งมีปัจจัยสนับสนุน ได้แก่ การออมของประชาชนที่สูง ระบบธนาคารที่แข็งแกร่งการเกษียณอายุการทำงาน งาน ครอบครัว จำนวนของภาคอุตสาหกรรมการผลิต ที่สูงและภาคการบริการที่ต่ำ และการระมัดระวังในการบริหารหนี้สาธารณะของรัฐบาล
จากการสำรวจของสถาบัน Credit Suisse เปิดเผยว่า ครอบครัวอิตาลีเป็นครอบครัวที่รวยเป็นอันดับ 2 ในกลุ่มประเทศสมาชิก G7 รองจากประเทศฝรั่งเศลและรวยเป็นอันดับ 7 ของโลก โดยครอบครัวชาวอิตาเลียนจะรักการออมเป็นสำคัญและเน้นการเป็นเจ้าของที่อยู่อาศัย
สำนักงานส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ ณ เมืองมิลาน เห็นว่า ระบบเศรษฐกิจอิตาลีเจริญเติบโตอย่างช้า ๆ กว่าประเทศอื่นๆ ในยุโรป แต่กับวิกฤตเศรษฐกิจโลกและวิกฤตเศรษฐหนี้ของกรีซที่เกิดขึ้นได้แสดงให้เห็นว่าเศรษฐกิจอิตาลีไม่ได้ตกอยู่ในสภาวะลำบากแต่อย่างไร การที่อิตาลีถูกจับตามองว่าเป็นประเทศหนึ่งที่มีความเสี่ยงสูงที่จะตกอยู่ภาวะลำบากเหมือนกรีซและไอร์แลนด์ อันเนื่องมาจากภาครัฐบาลมีหนี้สาธารณะที่สูง แต่อย่างไรก็ตาม ระบบเศรษฐกิจอิตาลียังคงขับเคลื่อนไปได้โดยมีปัจจัยสนับสนุนที่สำคัญได้แก่ การออมของประชาชนอยู่ในระดับสูง หนี้จากประชาชนและภาคเอกชนอยู่ในระดับต่ำกว่ามาตรฐานยุโรป การขาดดุลการคลังค่อนข้างต่ำ โดยหนี้สาธารณะส่วนใหญ่เป็นหนึ้ที่เกิดในขึ้นภายประเทศ ไม่ได้กู้เงินจากภายนอกประเทศ ระบบธนาคารที่แข็งแกร่ง จึงส่งผลให้รัฐบาลอิตาลีสามารถควบคุมสถานการณ์ได้
2.ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (GDP)
เทียบกับไตรมาส 2 ปี 53 เทียบกับไตรมาส 3 ปี 52
ไตรมาส 3 ปี 53 (%) +0.2 +1.0ที่มา:Istat
สำนักงานสถิติแห่งชาติอิตาลีได้เปิดเผย ตัวเลขของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศอิตาลี (GDP)ไตรมาส 3 ของปี 2553 ที่เพิ่มขึ้นร้อยละ 0.2 เปรียบเทียบจากไตรมาส 2 (+0.5%) และมีอัตราเพิ่มขึ้น 1% เปรียบเทียบจากช่วงระยะเวลาเดียวกันของปีก่อนหน้า โดยมีปัจจัยมาจากมูลค่าการผลิตของภาคอุตสาหกรรมและภาคบริการเพิ่มขึ้น ในทางตรงกันข้ามภาคเกษตรกรรมกลับมีตัวเลขที่ลดลง
นอกจากนี้ ธนาคารแห่งชาติอิตาลีและกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) ได้คาดการณ์ว่า ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศอิตาลีในปี 2553 และปี 2554 จะเพิ่มขึ้นไม่เกิน 1% ในขณะที่หน่วยงาน REF (Ricerche per l'economiae la finanza) คาดการณ์ว่า ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศอิตาลีในปี 2553 และปี 2554 จะเพิ่มขึ้น 1%และ 0.7% ตามลำดับ สำหรับศูนย์วิเคราะห์ข้อมูลของสมาพันธ์อุตสาหกรรมแห่งชาติ (Centro Studi Confindustria) ได้คาดการณ์ว่า GDPอิตาลี ในปี 2553 และ 2554 จะเพิ่มขึ้นไม่เกิน 1%
สำหรับองค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา (OECD) ได้มองว่า GDPอิตาลี มีแนวโน้มลดลงแต่สำหรับหนี้สาธารณะมีแนวโน้มดีขึ้น โดยคาดการณ์ว่า GDPอิตาลี ในปี 2553 จะเพิ่มขึ้น 1% (จาก 1.1% ที่คาดการณ์ไว้ในเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา) ส่วนปี 2554 จะเพิ่มขึ้น 1.3% (จาก 1.5% ที่คาดการณ์ไว้ในเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา) และปี 2555 จะเพิ่มขึ้น 1.6%
3. การผลิตภาคอุตสาหกรรม (Industrial Production)
เทียบกับตุลาคม ปี 52 เทียบกับกันยายน ปี 53
ตุลาคม ปี 53 (%) +7.1 +0.7ที่มา :ศูนย์วิเคราะห์ข้อมูลสมาพันธ์อุตสาหกรรมแห่งชาติ(Centro studi di Confindustria)
การผลิตภาคอุตสาหกรรมของเดือนตุลาคม 2553 มีอัตราเพิ่มขึ้นซึ่งถือเป็นสัญญาณที่ดี อย่างไรก็ตามการที่ผลผลิตภาคอุตสาหกรรมจะกลับไปเป็นเหมือนก่อนเกิดภาวะวิกฤตเศรษฐกิจนั้น ทางผู้ผลิตจะต้องเน้นการส่งออกที่เพิ่มขึ้นถึงแม้ว่าความต้องการของตลาดภายนอกประเทศยังคงชะลอตัว โดยผู้ผลิตอาจเน้นส่งออกสินค้าไปยังตลาดใหม่ๆ เช่น จีน อินเดีย บราซิล เป็นต้น จากผลสำรวจของ Prometeia-Intesa Sanpaolo เปิดเผยว่า ปี 2552 เป็นปีวิกฤตของบริษัท
ผู้ผลิตอิตาลี โดยพบว่า 40% ของบริษัทที่ถูกสำรวจ ธุรกิจเกิดการขาดทุน นอกจากนี้ บริษัทขนาดเล็กของภาคอุตสาหกรรมแฟชั่นและเฟอร์นิเจอร์ได้รับผลกระทบเป็นอย่างมากจากพิษวิกฤตเศรษฐกิจ ในขณะที่บริษัทขนาดเล็กของภาคอุตสาหกรรมการผลิตเหล็กกล้าได้รับความช่วยเหลือจากบริษัทขนาดใหญ่
4. ผลประกอบการและคำสั่งซื้อของภาคอุตสาหกรรม
4.1 ผลประกอบการ
เทียบกับกันยายน ปี 52 เทียบกับสิงหาคม ปี 53
กันยายน ปี 53 (%) +10.9 -0.3
จากข้อมูลของสถาบันสถิติแห่งชาติอิตาลี ได้เปิดเผยว่า ในเดือนกันยายนผลประกอบการของภาคอุตสาหกรรมอิตาลีมีอัตราลดลง 0.3% เปรียบเทียบกับเดือนก่อนหน้า โดยเพิ่มขึ้น 1% จากตลาดภายในประเทศและลดลง 3.2% จากตลาดต่างประเทศ นอกจากนี้ มีอัตราเพิ่มขึ้น 10.9% เปรียบเทียบก้บช่วงระยะเวลาเดียวกันของปี 2552 และไตรมาส 3 มีอัตราเพิ่มขึ้น 2% เปรียบเทียบกับไตรมาส 2
4.2 คำสั่งซื้อ
เทียบกับกันยายน ปี 52 เทียบกับสิงหาคม ปี 53
กันยายน ปี 53 (%) +17.9 -1.2คำสั่งซื้อภายในประเทศ
กันยายน ปี 53 (%) +16.3 +3.1
คำสั่งซื้อจากต่างประเทศ
กันยายน ปี 53 +20.9 -7.8
ที่มา:Istat
เดือนกันยายน 2553 คำสั่งซื้อของภาคอุตสาหกรรมมีอัตราลดลง 1.2% โดยมีสาเหตุหลักมาจากการลดลงของคำสั่งซื้อจากตลาดต่างประเทศ จากข้อมูลของสถาบันสถิติแห่งชาติอิตาลี พบว่าภาคอุตสาหกรรมการผลิตที่ได้รับคำสั่งซื้อเพิ่มขึ้นได้แก่
1) ภาคการผลิตยานพาหนะขนส่ง +26%
2) ภาคการผลิตโลหะ 24.1%
3) ภาคการผลิตเครื่องจักรกลและเครื่องอุปกรณ์ 21.3%
5.. การบริโภค
เทียบกับกันยายน ปี 52 เทียบกับสิงหาคม ปี 53
กันยายน ปี 53 (%) -1.6 +0.4ที่มา:สมาพันธ์ผู้ค้าปลีกรายย่อยแห่งชาติ(Confcommercio)
เดือนกันยายน 2553 การบริโภคของชาวอิตาเลียนมีการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นอย่างช้า ๆ โดยพบว่าปริมาณการสั่งซื้อสินค้าเพื่อการบริโภคของครอบครัวอิตาเลียนลดลงร้อยละ 2.8 แต่ความต้องการทางด้านการบริการเพิ่มขึ้นร้อยละ 1.4 ความต้องการของผู้บริโภคในประเทศยังคงห่างไกลจากช่วงก่อนเกิด วิกฤตเศรษฐกิจ จะเห็นได้จากช่วงระยะเวลา 6 เดือนที่ผ่านมา ความต้องการของผู้บริโภคในประเทศยังคงแปรผันขึ้นลงไม่แน่นอน ระหว่างเดือนมกราคม-ตุลาคม 2553 ความต้องการบริโภคของครอบครัวชาวอิตาเลียนยังมีตัวเลขที่อ่อนแอ อันเนื่องมาจากรายได้ของครอบครัวที่ไม่เพิ่มขึ้นอีกทั้งชาวอิตาเลียนยังไม่แน่ใจกับภาวะเศรษฐกิจในอนาคต แต่ในทางตรงกันข้ามความต้องการของภาคอุตสาหกรรม ภาคการค้า และภาคการบริการ มีตัวเลขการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นในเดือนตุลาคม
6. ความเชื่อมั่นของผู้บริโภค
6.1 ความเชื่อมั่นของผู้บริโภคอิตาลี
เทียบกับกันยายน ปี 53 เทียบกับตุลาคม ปี 53
ดัชนีความเชื่อมั่น ตุลาคม ปี 53 (จุด) 107.2 107.7พบว่าดัชนีความเชื่อมั่นของผู้บริโภคอิตาลี เดือนตุลาคม 2553 ปรับตัวสูงที่สุดนับจากเดือนเมษายนที่ผ่านมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งทางตอนเหนือของอิตาลีแต่สำหรับทางตอนกลางและตอนใต้ดัชนีความเชื่อมั่นของผู้บริโภคกลับปรับตัวลดลง
6.2 ความเชื่อมั่นของบริษัทผู้ผลิตอิตาลี
เทียบกับกันยายน ปี 53 เทียบกับตุลาคม ปี 53
ดัชนีความเชื่อมั่น ตุลาคม ปี 53 (จุด) 98.6 99.8ที่มา: สถาบันเพื่อการวิเคราะห์และศึกษาเศรษฐกิจ(ISAE)
พบว่าดัชนีความเชื่อมั่นของบริษัทผู้ผลิตอิตาลี เดือนตุลาคม 2553 ปรับตัวสูงที่สุดนับจากเดือนพฤษภาคม 2551 โดยมีปัจจัยมาจากยอดการสั่งซื้อที่เพิ่มขึ้นโดยเฉพาะจากตลาดต่างประเทศ การทยอยนำสินค้าในสต็อกออกมาจำหน่ายและความหวังในอนาคตอันใกล้ต่อภาคการผลิตอิตาลีจะมีแนวโน้มดีขึ้น
6.3 ความพึ่งพอใจของชาวอิตาเลียนต่อสถานการณ์เศรษฐกิจ จากการสำรวจของสถาบันสถิติแห่งชาติอิตาลี (Istat) ในช่วงต้นปี 2553 เกี่ยวกับความพึ่งพอใจของชาวอิตาเลียนที่มีต่อสถานการณ์เศรษฐกิจในปัจจุบัน ซึ่งพบว่าร้อยละ 2.8 ของชาวอิตาเลียนพื่งพอใจเป็นอย่างมาก ร้อยละ 48.4 พื่งพอใจ และร้อยละ 49.3 ไม่พื่งพอใจ โดยตัวเลขความพึ่งพอใจส่วนใหญ่มาจากทางตอนเหนือ แต่สำหรับทางตอนใต้มีตัวเลขความพึ่งพอใจน้อยที่สุด
7. การค้าระหว่างประเทศ
(%) เทียบกับตุลาคม ปี 52 เทียบกับกันยายน ปี 53
การส่งออกสู่ประเทศที่ไม่ใช่สมาชิกสหภาพยุโรป
ตุลาคม ปี 53 +21.9 +1.6
การนำเข้าจากประเทศที่ไม่ใช่สมาชิกสหภาพยุโรป
ตุลาคม ปี 53 +32 +3.2
ขาดดุลการค้า 1,002 ล้านยูโรที่มา : สำนักงานสถิติแห่งชาติ (Istat)
เดือนตุลาคม 2553 พบว่าตัวเลขการส่งออกและการนำเข้าของอิตาลีแก่ประเทศที่ไม่ใช่สมาชิก สหภาพยุโรปเพิ่มขึ้น แต่สำหรับดุลการค้าเดือนตุลาคมมีผลขาดดุลเพิ่มขึ้น 76 ล้านยูโร เปรียบเทียบกับช่วงเวลาเดียวกันของปี 2552 สำหรับไตรมาส 3 ปี 2553 พบว่า การส่งออกลดลง 0.7% และการนำเข้าเพิ่มขึ้น 3% เปรียบเทียบจากไตรมาส 2
7.1 การส่งออกของอิตาลี
ระหว่างเดือนมกราคม-สิงหาคม 2553 อิตาลีส่งออกไปทั่วโลกคิดเป็นมูลค่า 216,160 ล้านยูโร เพิ่มขื้นร้อยละ 14
ตลาดส่งออกที่สำคัญทั่วโลก 5 อันดับแรก ได้แก่
อันดับ 1 เยอรมัน มูลค่า 27,984 ล้านยูโร +15.7%
อันดับ 2 ฝรั่งเศส มูลค่า 24,998 ล้านยูโร +13.5%
อันดับ 3 สหรัฐอเมริกา มูลค่า 13,294 ล้านยูโร +16.4%
อันดับ 4 สเปน มูลค่า 12,470 ล้านยูโร +18.4%
อันดับ 5 สหราชอาณาจักร มูลค่า 11,256 ล้านยูโร +16.1%
อันดับ 59 ไทย มูลค่า 570 ล้านยูโร +14.9%
สินค้าส่งออกที่สำคัญ 5 อันดับแรก ได้แก่
อันดับ 1 เครื่องจักรกล มูลค่า 42,169 ล้านยูโร +5.1%
อันดับ 2 พาหนะยานยนต์ มูลค่า 15,661 ล้านยูโร +18.8%
อันดับ 3 เครื่องจักรไฟฟ้า มูลค่า 14,092 ล้านยูโร +17.3%
อันดับ 4 น้ำมันแร่ มูลค่า 10,978 ล้านยูโร +55.4%
อันดับ 5 พลาสติก มูลค่า 9,338 ล้านยูโร +21.3%
7.2 การนำเข้าของอิตาลี
ระหว่างเดือนมกราคม-สิงหาคม 2553 อิตาลีมีการนำเข้าจากทั่วโลกคิดเป็นมูลค่า 231,629 ล้านยูโร เพิ่มขื้นร้อยละ 20.2
แหล่งนำเข้าที่สำคัญ 5 อันดับแรก ได้แก่
อันดับ 1 เยอรมัน มูลค่า 36,542 ล้านยูโร +15.6%
อันดับ 2 ฝรั่งเศส มูลค่า 19,202 ล้านยูโร +15.4%
อันดับ 3 จีน มูลค่า 17,257 ล้านยูโร +32.4%
อันดับ 4 เนเธอร์แลนด มูลค่า 12,339 ล้านยูโร +16.0%
อันดับ 5 สเปน มูลค่า 10,147 ล้านยูโร +22.2%
อันดับ 48 ไทย มูลค่า 854 ล้านยูโร +26.0%
สินค้านำเข้าที่สำคัญ 5 อันดับแรก ได้แก่
อันดับ 1 น้ำมันแร่ มูลค่า 44,397 ล้านยูโร +27.3%
อันดับ 2 พาหนะยานยนต์ มูลค่า 20,519 ล้านยูโร +7.7%
อันดับ 3 เครื่องจักรกล มูลค่า 19,817 ล้านยูโร +15.4%
อันดับ 4 เครื่องจักรไฟฟ้า มูลค่า 18,923 ล้านยูโร +29.5%
อันดับ 5 ผลิตภัณฑ์เวชกรรมและเภสัชกรรม มูลค่า 9,389 ล้านยูโร +8.5%
7.3 การส่งออกมาไทย
การที่ค่าเงินยูโรมีมูลค่าที่ลดลงส่งผลโดยตรงให้สินค้าจากไทยมีราคาแพงขึ้น ในทางตรงกันข้ามสินค้าจากยุโรปมีราคาต่ำลง ซึ่งส่งผลให้ไทยตกอยู่ในภาวะลำบากในการส่งออกสินค้ามายังอิตาลีและประเทศในสหภาพยุโรป ในระหว่างเดือนมกราคม-สิงหาคม 2553 ไทยเป็นตลาดส่งออกอันดับที่ 59 ของอิตาลี อิตาลีส่งออกมาไทยมีมูลค่า 570 ล้านยูโร เพิ่มขึ้น 14.9 %เปรียบเทียบจากช่วงระยะเวลาเดียวกันของปีก่อนหน้า
สินค้าที่อิตาลีส่งออกมาไทยเพิ่มขึ้น ได้แก่
- เครื่องจักรกล +5.6%
- เครื่องจักรไฟฟ้า +22.4%
- เครื่องประดับเพชรพลอย โลหะมีค่า +48.7%
- พลาสติก +29.9%
สินค้าที่อิตาลีส่งออกมาไทยลดลง ได้แก่
- ผลิตภัณฑ์เหล็ก เหล็กกล้า -11.2%
- เหล็ก เหล็กกล้า -31.7%
- อินทรีย์เคมี -17.3%
7.4 การนำเข้าจากไทย
ในระหว่างเดือนมกราคม-สิงหาคม 2553 ไทยเป็นแหล่งนำเข้าอันดับที่ 48 ของอิตาลี ซึ่งอิตาลีนำเข้าจากไทยมีมูลค่า 854 ล้านยูโร เพิ่มขึ้น 26% เปรียบเทียบ จากช่วงระยะเวลาเดียวกันของปีก่อนหน้า
สินค้าที่อิตาลีนำเข้าเพิ่มขึ้นจากไทย ได้แก่
- เครื่องจักรกล +52.4%
- ยาง +82.2%
- เครื่องจักรกลไฟฟ้า +50.6%
- ยานพาหนะ +62.0%
- เครื่องประดับเพชรพลอย โลหะมีค่า +44.0%
สินค้าทิ่อิตาลีนำเข้าลดลงจากไทย ได้แก่
- ปลาและอาหารทะเล -0.2%
- อาหารสำเร็จรูป(เนื้อสัตว์ ปลา) -35.7%
- เครื่องแต่งกายถัก -4.6%
ที่มา: World Trade Atlas
8. การลงทุนระหว่างประเทศ
จากข้อมูลของ สถาบันแห่งชาติอิตาลีสำหรับการค้าในต่างประเทศ (ICE) ได้เปิดเผยถึงแนวโน้มของการลงทุนของบริษัทอิตาลีในต่างประเทศ และการลงทุนจากบริษัทต่างประเทศในอิตาลี ระหว่างป2 550-2551 การลงทุนของบริษัทอิตาลี ในต่างประเทศมีอัตราเพิ่มขึ้นร้อยละ 2.3 โดยมีจำนวนประมาณ 23,000 บริษัท และจำนวนของพนักงานกว่า 1,350,000 ราย การลงทุนของบริษัทอิตาลีในต่างประเทศ (ถึง 1 มกราคม 2553) แบ่งได้ดังนี้
1.1 ประเทศสมาชิกสหภาพยุโรป15 จำนวน 9,346 บริษัท คิดเป็นร้อยละ 41 ของบริษัทอิตาลีทั้งหมดที่ลงทุนในต่างประเทศ
1.2 ยุโรปกลางและตะวันออก จำนวน 4,040 บริษัท คิดเป็นร้อยละ 17
1.3 อเมริกาเหนือ จำนวน 2,592 บริษัท คิดเป็นร้อยละ11.4
1.4 ลาตินอเมริกา จำนวน 1,993 บริษัท คิดเป็นร้อยละ 8.8
1.5 เอเชียและกลุ่มประเทศมหาสมุทรแปชีกฟีก จำนวน 2,215 บริษัท คิดเป็นร้อยละ 9.8 โดยในจำนวนดังกล่าวเป็นการลงทุนในประเทศจีน จำนวน 1,030 บริษัท
ในปี 2551 พบว่าจำนวนของบริษัทต่างประเทศที่เข้ามาลงทุนในอิตาลีมีจำนวน 7,600 บริษัท ซึ่งมีจำนวนพนักงานกว่า 932,000 ราย ในส่วนของนักลงทุนต่างประเทศมีจำนวน 4,200 ราย (ประมาณ 3,000 ราย มาจากประเทศในยุโรป)
9. อัตราเงินเฟ้อ (Inflation rate)
เทียบกับตุลาคม ปี 52 เทียบกับกันยายน ปี 53
ตุลาคม ปี 53 (%) +1.7 +0.2ที่มา: Istat
จากข้อมูลของ Istat พบว่าเดือนตุลาคม 2553 อัตราเงินเฟ้อได้ขยายตัวเพิ่มขึ้นนับจากเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา ในขณะที่ข้อมูลตัวเลขจากหน่วยวัดราคาบริโภคของประเทศสมาชิกสหภาพยุโรป L'indice dei prezzi al consumo armonizzato per i Paesi membri dell'Unione Europea (IPCA) รายงานถึงอัตราเงินเฟ้อในเดือนตุลาคมซึ่งเพิ่มขึ้นร้อยละ 2 เปรียบเทียบกับเดือนก่อนหน้าในปีเดียวกัน และเพิ่มขึ้นร้อยละ 0.7 เปรียบเทียบกับเดือนเดียวกันในปีก่อนหน้า
โดยสินค้าที่มีราคาเพิ่มขึ้นและลดลงในเดือนตุลาคม ได้แก่
1. ราคาน้ำมันเบนซิน -0.6% เทียบจากเดือนก่อนหน้า +8.5% เทียบจากปีก่อนหน้า
2. ราคาของสินค้าอาหาร +0.3% เทียบจากเดือนก่อนหน้า +0.6% เทียบจากปีก่อนหน้า
3. ราคาของสินค้ายาสูบ +0.2% เทียบจากเดือนก่อนหน้า
4. ราคาของสินค้าบริการ +0.3% เทียบจากเดือนก่อนหน้า +2%เทียบจากปีก่อนหน้า
5. ราคาสินค้าเพื่อการบริโภคทั่วไป +1.7% เทียบจากปีก่อนหน้า
10. ตลาดแรงงาน
ถึงแม้ว่าเศรษฐกิจอิตาลีจะฟื้นตัวจากวิกฤตเศรษฐกิจโลกอย่างช้าๆ แต่ตลาดแรงงานในอิตาลียังคงต้องเผชิญปัญหาของอัตราการว่างงานที่เพิ่มขึ้นและการจ้างงานที่ลดลง
10.1 อัตราการว่างงาน
เทียบกับกันยายน ปี 52 เทียบกับกันยายน ปี 53
อัตราการว่างงานทั้งหมด (%) 8.2 8.3
อัตราการว่างงานในวัยรุ่น (15-24ปี) 26.1 26.4ที่มา : Eurostat
เดือนกันยายน 2553 พบว่าอัตราการว่างงานเพิ่มขึ้น 0.2 จุดจากเดือนสิงหาคม 2553 แต่ก็ยังถือว่ามีอัตราที่ต่ำกว่ามาตรฐานของประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปประมาณ 2 จุด โดยผู้ว่างงานที่ได้รับผลกระทบส่วนใหญ่คือวัยรุ่นอายุระหว่าง 15-24 ปี (1 ใน 4 ของอัตราการจ้างงาน) เนื่องจากมีสัญญาการทำงานปีต่อปีหรือนายจ้างไม่ยอมต่อสัญญาให้ ในขณะที่ องค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา (OECD) ได้คาดการณ์ว่า อัตราการว่างงานของอิตาลีในปี 2553 2554 และปี 2555 อาจมีอัตรา 8.6% 8.5% และ 8.3% ตามลำดับ
10.2 อัตราการจ้างงาน
เทียบกับสิงหาคม ปี 52 เทียบกับกรกฎาคม ปี 53
อัตราการจ้างงาน สิงหาคม 53 (%) -1.4 -0.1ที่มา : Istat
เดือนสิงหาคม 2553 พบว่าการจ้างงานในบริษัทขนาดใหญ่ มีอัตราลดลงซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นการจ้างงานในรูปแบบสัญญาชั่วคราวหรือปีต่อปีและการทำงานอิสระ อย่างไรก็ดี ทางธนาคารแห่งชาติอิตาลี ได้เปิดเผยว่า ในช่วงไตรมาส 1 ของปี 2553 การจ้างงานมีการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นเล็กน้อยโดยมีจำนวนเพิ่มขึ้น 40,000 ตำแหน่ง
10.3 การลดชั่วโมงการทำงาน
สถาบันประกันสังคมแห่งชาติอิตาลี (Istituto Nazionale Previdenza Sociale-INPS) ได้เปิดเผยถึงจำนวนบริษัทที่ได้ลดชั่วโมงการทำงานของพนักงานลงอันเนื่องมาจากผลกระทบจากวิกฤตเศรษฐกิจโลกที่เกิดขึ้น เดือนตุลาคม 2553 พบว่า มีจำนวน 100,8 ล้านชั่วโมง (-2.3%) เปรียบเทียบกับเดือนกันยายน นอกจากนี้ ระหว่างเดือนมกราคม-ตุลาคม 2553 มีจำนวน 925,7 ล้านชั่วโมง เพิ่มขึ้น 50.5% (614,9 ล้านชั่วโมงระหว่างเดือนมกราคม-ตุลาคม 2552)
สำนักงานส่งเสริมการค้าในระหว่างประเทศ ณ เมืองมิลาน
ที่มา: http://www.depthai.go.th