นักธุรกิจพัฒนาอสังหาริมทรัพย์เพื่อการพาณิชย์ของจีน ต่างกังวลว่า นโยบายควบคุมราคาอสังหาริมทรัพย์ของทางการจีน อาจทำให้ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในไตรมาสแรกของปี ๒๕๕๕ เข้าสู่ภาวะวิกฤต เนื่องจากมีกำไรลดลง โดยเฉพาะในส่วนของเงินทุนหมุนเวียนของธุรกิจกลางและขนาดย่อมที่อาจจะขาดสภาพคล่องและมีแนวโน้มที่จะปิดตัวลงมากขึ้น
ในขณะนี้บริษัทอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่ของจีน เช่น บริษัทเซี่ยงไฮ้เจิ้งต้าพรอพเพอตี้ ลู่จิ้นพรอพเพอตี้ บริษัทจงจุ้นจื้อเย่ บริษัทกวงหยาวตงฟาง บริษัทผู้ร่วมทุนฟู่ตี้ บริษัทเป่ยจิงว่าน-เหนียนจีเย่ บริษัทซื่อปังเว่ยหลี่ซื่อจงกั๋วชู ฯลฯ อาจจะต้องปรับเปลี่ยนนโยบายทางการตลาดทั้งเชิงรุกและเชิงรับ เพื่อความอยู่รอดของบริษัท เช่น การลดราคาที่อยู่อาศัยเพื่อเพิ่มศักยภาพในการแข่งขันในตลาดและช่วยรักษาสภาพคล่องทางการเงิน หรือ ปรับเปลี่ยนรูปแบบการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ เช่น มุ่งเน้นไปที่โครงการจัดสร้างสาธารณูปโภคที่ครบวงจร หรือ โครงการเชิงนิเวศน์วิทยา รวมไปถึง การปรับเปลี่ยนสถานที่ลงทุน จากเมืองขนาดใหญ่เป็นเมืองขนาดเล็ก
ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ เป็น ธุรกิจที่มีรูปแบบธุรกิจเฉพาะตัวที่อาศัยจังหวะและช่วงเวลาเป็นตัวกำหนด กำไร การพัฒนาด้านอสังหาริมทรัพย์ของจีน ในช่วงเริ่มแรก ซึ่งมีบริษัทแข่งขันกันอยู่กว่าห้าหมื่นกว่าบริษัทเป็นการแข่งขันกันทางด้านการผลิต การขาย การออกแบบและการบริการลูกค้า โดยบริษัทที่ยังคงอยู่รอดและยังคงดำเนินธุรกิจต่อไปได้มีเพียง ๓๐๐๐ ถึง ๕,๐๐๐ บริษัทเท่านั้น แต่ในช่วงระยะหลัง จะเป็นการแข่งขันกันทางด้านเงินทุนและสภาพคล่องในการจัดหาเงินทุนหมุนเวียนมากกว่า ดังนั้น กลยุทธ์ด้านการตัดสินใจ การควบคุมหรือจัดการกับความเสี่ยง นับว่ามีความสำคัญเป็นอย่างมาก ซึ่งการพัฒนาธุรกิจให้ก้าวไปก้าวข้างหน้านั้น จะต้องเป็นไปอย่างระมัดระวัง
ในส่วนของแนวโน้มของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ในขณะนี้ มีนักธุรกิจจำนวนมากได้เข้ามาลงทุนในธุรกิจดังกล่าวซึ่งเป็นไปตามกระแส โดยขาดการวางแผน นักธุรกิจบางรายที่มีประสบการณ์ไม่เพียงพอ หากไม่มีความรอบคอบในการวางแผนในส่วนของกลุ่มเป้าหมายหลักแล้วนั้น อาจจะทำให้เกิดปัญหาในการการดำเนินงานหรือธุรกิจอาจจะไม่มีผลกำไร
ทั้งนี้ นักเศรษฐศาสตร์ส่วนหนึ่งได้แสดงความคิดว่า ภาพรวมของตลาดที่อยู่อาศัยในเชิงพาณิชย์ของจีนในปัจจุบันและระยะยาวถือว่ายังคงมีแนวโน้มที่ดีอยู่ เนื่องจาก ในขณะนี้เศรษฐกิจของจีนยัง อยู่ในช่วงของการปฏิรูป ซึ่งอุปสงค์ภายในประเทศยังคงอยู่ในระดับที่ค่อนข้างสูง และธุรกิจบริการยังคงสามารถพัฒนาไปได้อย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม การพัฒนาธุรกิจเกี่ยวกับที่อยู่อาศัย นับว่ายังมีความท้าทายอยู่มาก ธุรกิจนี้จัดอยู่ในส่วนของอุตสาหกรรมการผลิต ที่มุ่งเน้นในเรื่องของขนาดของธุรกิจและที่ดิน แต่การดำเนินการของธุรกิจนั้น จัดอยู่ในส่วนของการบริหารจัดการ ที่พิจารณาทั้งการกำหนดขอบเขต การออกแบบ การก่อสร้าง การบริหารจัดการและการบริการ ธุรกิจทั้งสองประเภทนี้มีความแตกต่างกันอย่างมาก การเพิ่มมูลค่าของที่อยู่อาศัยนั้นขึ้นอยู่กับราคาที่ดินและหลักการขาย แต่มูลค่าของอสังหาริมทรัพย์เพื่อการพาณิชย์นั้นขึ้นอยู่กับการบริการในระยะยาว และการเพิ่มมูลค่าจะเป็นไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป
สำนักงานส่งเสริมการค้าในต่างประเทศ ณ นครเซี่ยงไฮ้
ที่มา: http://www.depthai.go.th