อินเดียเป็นประเทศที่มีประชากรมากเป็นอันดับ 2 ของโลก (1.1 พันล้านคน) รองจากจีน ในจำนวนนี้เป็นผู้บริโภคยาสูบถึงประมาณ 120 ล้านคน โดยเพศชายมากกว่า 30% สูบบุหรี่ และประมาณ 5% ของเพศหญิงสูบบุหรี่ ช่วงอายุที่สูบฯ อยู่ระหว่าง 30-69 ปี โดยจะสูบบุหรี่หรือใบยามวน (bidis-คล้ายบุหรี่ไชโย)
อินเดียเป็นประเทศผู้ผลิตยาสูบใหญ่เป็นอันดับสองของโลกรองจากจีน แม้ว่าจะเป็นอันดับ 2 ในด้านการผลิต แต่อินเดียกลับเป็นอันดับ 9 ในด้านการส่งออก เนื่องจากใบยาที่ผลิตได้ทั้งหมด มีเพียง 1/3 เท่านั้นที่เหมาะสำหรับนำไปผลิตเป็นบุหรี่ นอกนั้นจะถูกใช้สำหรับการทำยาสูบชนิดเคี้ยว คนอินเดียส่วนใหญ่ติดยาสูบชนิดเคี้ยว ยาสูบมวนไชโย และยาเส้นราคาถูกสำหรับจำหน่ายในประเทศแต่ไม่มีการส่งออก ใบยามวนเป็นที่นิยมของประชาชนส่วนใหญ่ในอินเดียที่มีรายได้น้อย เนื่องจากมีราคาถูก (10 มวนราคา 2 รูปี ขณะที่บุหรี่ที่ถูกที่สุดราคามวนละ 1 รูปี (1รูปี = ประมาณ 0.80 บาท) โดยใบยามวนและยาเส้นเป็นการผลิตโดยผู้ประกอบการรรายย่อยตามหมู่บ้านในชนบท ตลาดบุหรี่มีส่วนแบ่งตลาดตลาดยาสูบเพียง 19% ขณะที่ยาสูบมวนไชโยมีส่วนแบ่งตลาด 53.5%
ตลาดบุหรี่อินเดียถูกผูกขาดโดยยี่ห้อท้องถิ่นเพียง 4 ราย คือ ITC 72%, Godfrey Phillips 12% และ VST 7% ส่วนอีก 1% เป็นของแบรนด์ท้องถิ่นอื่นๆ รวมทั้งบุหรี่นำเข้าจากต่างประเทศ การโฆษณาบุหรี่ในอินเดียไม่สามารถทำได้เนื่องจากกฎหมายห้ามไว้ตั้งแต่ปี 2004 และบนซองจะต้องมีข้อความคำเตือนถึงอันตรายของการสูบบุหรี่ รวมทั้งมีการห้ามสูบบุหรี่ในที่สาธารณะ บนเครื่องบิน ในสถานการศึกษาและบริเวณใกล้เคียง บุหรีนำเข้าที่สำคัญ ได้แก่ Marlboro, Winston, Salem, Camel, Rothmans, Dunhill, Benson & Hedges และ John Player Gold Leaf โดย Marlboro เป็นที่นิยมมากที่สุดในบรรดาแบรนด์ต่างประเทศ
ปัจจุบันอินเดียไม่มีการจำกัดโควตาการนำเข้าบุหรี่จากต่างประเทศ แต่จำกัดโควตาการขายในประเทศ อัตราภาษีศุลกากรขาเข้าบุหรี่คือ 30% อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอัตราภาษีสูง ทำให้ราคาบุหรี่ต่างประเทศสูงตามไปด้วย (มาร์โบโรราคาซองละ 90 รูปี ซึ่งถือว่าแพงสำหรับรายได้ระดับปริญญาตรีประมาณ 9,000 บาท) ส่งผลให้มีบุหรี่ต่างประเทศทะลักเข้าอินเดียในหลายๆ ทาง เช่น ชายแดนทางเหนือ และผ่านกองทัพมดที่เดินทางไปต่างประเทศบ่อย รวมทั้งนักธุรกิจที่นำเข้าสินค้าเป็นตู้คอนเทนเนอรร์ก็เป็นอีกช่องทางหนึ่งที่มีการลักลอบการนำเข้า ทำให้บุหรี่ต่างประเทศมีราคาถูกลงในตลาดมืด ทั้งนี้มีการขยายตัวของการลักลอบนำเข้าสูงถึง 20% ต่อปี และมีสัดส่วนที่สูงกว่าการนำเข้าในช่องทางปกติเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตามบริษัทบุหรี่ต่างชาติสามารถผลิตในอินเดียได้ในลักษณะร่วมทุน โดยเมื่อต้นปี 2551 บริษัท Philip Morris International ได้เจรจากับบริษัท Godfrey Philips India ในความร่วมมือผลิตและจัดจำหน่ายบุหรี่ยี่ห้อมาร์โบโรในอินเดียในอนาคตอันใกล้
สำนักงานส่งเสริมการค้าในต่างประเทศ ณ เมืองเจนไน
ที่มา: http://www.depthai.go.th