มณฑลไหหลำ ซึ่งมีพื้นที่ประมาณ 34,000 ตารางกิโลเมตร และมีจำนวนประชากรกว่า 8 ล้านคน เป็นมณฑลที่ด้อยพัฒนาแห่งหนึ่งของประเทศ แต่มณฑลนี้กำลังจะได้รับการพัฒนาให้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวพักผ่อนนานาชาติชั้นนำแห่งหนึ่งภายในปี 2020 คณะรัฐมนตรีจีนได้ประกาศ “แผนการพัฒนามณฑลไหหลำให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวและพักผ่อนนานาชาติ” เมื่อวันที่ 31 ธันวาคม 2552 โดยมีหลักการและเป้าหมายในการพัฒนาตามแผนดังกล่าว ดังนี้
- เขตทดลองด้านปฏิรูปและสร้างสรรค์ในธุรกิจท่องเที่ยว
- แหล่งท่องเที่ยว/พักผ่อนหย่อนใจที่เป็นเกาะติดอันดับต้นของโลก
- ตัวอย่างชั้นนำในการรักษาสิ่งแวดล้อม
- เวทีแห่งความร่วมมือด้านเศรษฐกิจและวัฒนธรรมระหว่างประเทศ
- ฐานให้บริการในการบุกเบิกทรัพยากรของทะเลจีนใต้
- ฐานเกษตรเมืองร้อนที่ทันสมัย
- ปี 2015 การบริหารงาน การขาย และการบริการในด้านธุรกิจท่องเที่ยว ได้รับการพัฒนาขึ้นอีกระดับหนึ่ง มูลค่าเพิ่มจากธุรกิจท่องเที่ยวมีสัดส่วนมากกว่า 8% ของ GDP ของมณฑลไหหลำ ส่วนมูลค่าเพิ่มจากธุรกิจบริการต่างๆ มีสัดส่วน 47% ของ GDP ของมณฑลไหหลำ อัตราคนงานที่ประกอบอาชีพด้านธุรกิจบริการมากกว่า 45% นอกจากนี้ GDP เฉลี่ยต่อหัว และรายได้ประชาชนก้าวเข้าสู่ระดับกลางของจีน การศึกษา สุขอนามัย วัฒนธรรม และการประกันสังคมได้รับการพัฒนาขึ้นอีกระดับหนึ่ง และคุณภาพสิ่งแวดล้อมอยู่อันดับต้นของจีน
- ปี 2020 อุปกรณ์ต่างๆ การบริหารงาน และการบริการในด้านธุรกิจท่องเที่ยวได้รับการพัฒนาถึงขั้นระดับโลก และได้สร้างเป็นแหลงท่องเที่ยวที่เป็นเกาะและชายหาดทะเลติดอันดับหนึ่งของโลก มูลค่าเพิ่มจากธุรกิจท่องเที่ยวมีสัดส่วนมากกว่า 12% ของ GDP ของมณฑลไหหลำ มูลค่าเพิ่มจากธุรกิจบริการต่างๆ มีสัดส่วน 60% ของ GDP ของมณฑลไหหลำ อัตราคนงานที่ประกอบอาชีพด้านธุรกิจบริการมากกว่า 60% GDP รายได้ประชาชน คุณภาพชีวิตและคุณภาพสิ่งแวดล้อมอยู่อันดับต้นของจีน และมีศักยภาพในการพัฒนาต่อไป
ข้อเสนอจูงใจต่างๆ ที่ระบุไว้ในแผนการนี้ มีทั้งการยกเว้นวีซ่าแก่ชาวต่างชาติเดินทางเข้าสู่ไหหลำการให้สายการบินต่างๆ บินเข้าออกเกาะแห่งนี้ได้เพิ่มมากขึ้น การจัดให้มีการช็อปปิ้งแบบปลอดภาษีตลอดจนมีความเป็นไปได้ที่จะผ่อนคลายกฎระเบียบบางประการในเรื่องการพนันแบบถูกต้องตามกฎหมาย ซึ่งมาตรการอย่างหลังๆ จะช่วยดึงดูดนักท่องเที่ยวภายในประเทศจีน เนื่องจากเรื่องพนันเป็นสิทธิพิเศษที่
รัฐบาลไม่เคยให้แก่ท้องที่ใดมาก่อน จะทำให้ไหหลำกลายเป็นเขต “พิเศษ” ที่สุดในบรรดา 5 เขตเศรษฐกิจพิเศษของประเทศจีน (อีก 4 เขตเศรษฐกิจพิเศษ ได้แก่ เมืองเซินเจิ้น เมืองจูไห่ เมืองซัวเถา และ เมืองเซี่ยเหมิน )
เป้าหมายสำคัญที่สุดของแผนการดังกล่าวคือ เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจของไหหลำ เนื่องจากมณฑลไหหลำเป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษที่ใหญ่ที่สุดของจีน แต่ยังขาดการพัฒนาในด้านเศรษฐกิจ นอกจากนี้ เมื่อมองด้วยทัศนะอันกว้างไกลออกไปแล้ว ความเคลื่อนไหวของรัฐบาลจีนในคราวนี้ ยังเป็นการบ่งชี้ให้เห็นว่า รัฐบาลจีนได้ค้นพบวิธีใหม่ในการประคับประคองอัตราเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของชาติในช่วงระยะทศวรรษที่ 2 ของศตวรรษที่ 21 แล้ว โดยที่จะมุ่งเน้นไปที่การเพิ่มการบริโภคภายในประเทศในรูปแบบของการท่องเที่ยวภายในประเทศ
การที่มณฑลไหหลำจะเป็นเกาะท่องเที่ยวระดับโลก เป็นโอกาสที่ดีสำหรับธุรกิจบริการของไทยเข้าไปบุกเบิกตลาดในมณฑลนี้ โดยเฉพาะธุรกิจร้านอาหารและสปา และหากถามว่าเมืองไหนในมณฑลไหหลำน่าลงทุนที่สุด ก็คงไม่พ้นเมืองซานย่า (San Ya ) ที่ขึ้นชื่อด้วยชาดหาดทะเลอันสวยงาม ซึ่งปัจจุบันนี้ ได้มีร้านอาหารไทยและสปาไทยเข้าไปให้บริการในบางโรงแรมแล้ว
สำนักงานส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ ณ เมืองกวางโจว
ที่มา: http://www.depthai.go.th