1.ผลผลิตทางการเกษตรชนิดอื่นอย่างเช่น ข้าว ทำไมรัฐบาลช่วยเหลือด้วยการรับจำนำได้เป็นแสนๆล้าน?...แต่ยางพาราซึ่งเป็นพืชเศรษฐกิจที่สร้างรายได้การส่งออกมากเป็นอันดับ 1 รัฐบาลกลับไม่ชดเชยส่วนต่างให้ และไม่มีความจริงใจในการแก้ปัญหา...จึงมีคำถามเรื่องการถูกเลือกปฏิบัติ และความไม่พอใจของเกษตรกรชาวสวนยางพารา โดยเฉพาะที่ภาคใต้ ที่รู้สึกว่ารัฐบาลคำนึงถึงฐานเสียงมากกว่าฐานสิทธิ์
2.มาตรการในการช่วยเหลือของรัฐบาลเรื่องปัจจัยการผลิต 2,520 บาท/ไร่ จำนวน 25 ไร่ ไม่ครอบคลุมไปยังเกษตรกรชาวสวนยาง ที่ไม่มีเอกสารสิทธิ์ และกลุ่มคนกรีดยางซึ่งถือเป็นหุ้นส่วนกับเจ้าของสวนยาง โดยมีจำนวนเกินครึ่งของชาวสวนยางทั้งหมด โดยตั้งคำถามว่ารัฐบาลจะมีมาตรการที่จะช่วยเหลือเพื่อบรรเทาความเดือดร้อนของเกษตรกรชาวสวนยางกลุ่มนี้อย่างไร ?
3.ภาคีเครือข่ายฯ เสนอทางออกให้รัฐบาลชดเชยส่วนต่างราคายางพารา ตามข้อ 1 ถามว่าทำไมรัฐบาลไม่ทำ ? ทั้งที่เป็นทางออกเดียวที่จะแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าเรื่องราคายางพาราตกต่ำอย่างตรงเป้าหมายที่สุด ซึ่งมาตรการนี้สามารถบรรเทาและเยียวยาความเดือดร้อนครอบคลุมไปยังเกษตรกรชาวสวนยางพาราทุกกลุ่ม และไม่ก่อให้เกิดความแตกแยกและขัดแย้งในหมู่เกษตรกรชาวสวนยางพารา อย่างเช่นในปัจจุบัน
พร้อมกันนี้ได้ประกาศยกระดับการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ ในวันที่ 5 ต.ค. เวลา 17.00 น.ที่เวที ณ บ้านธรรมรัตน์ อ.บางสะพาน จ.ประจวบคีรีขันธ์ และจะมีการ "ดาวกระจาย" ไปยังทุกจังหวัดในภาคใต้ โดยการเปิดเวทีเพื่อทำความเข้าใจกับพี่น้องเกษตรกรชาวสวนยางพารา และสามัคคีร่วมกับเครือข่ายภาคประชาชนอื่นๆ ที่มีส่วนเกี่ยวข้องและได้รับผลกระทบจากวิกฤตราคายางพาราตกต่ำ