เพราะเขาทำถูกต้อง แล้ววันนี้ส่วนหนึ่งไม่ถูกต้อง แต่บอกว่าไม่มีรายได้ แล้วจะให้ผมทำยังไง ในเมื่อกติกาก็มีอยู่แล้ว ขนาดเรือต้องมีติดอะไรบ้าง อุปกรณ์ในการหาปลาต้องเป็นอะไร
นี่ตั้งแต่ปี 2530-40 กว่าๆ ท่านทำอะไรกันอยู่เล่า แสดงว่าท่านไม่ได้ดูเลยว่ากติกาเขาว่ายังไง กฎหมายเขาว่ายังไง แล้วท่านก็ทำของท่านไป แล้วท้ายสุดก็เดือดร้อน เดือดร้อนใคร เดือดร้อนแรงงาน เดือดร้อนการบริโภค การตลาด การพาณิชย์ หมด วุ่นวายหมด วันนี้ต้องจำเป็นนะครับ บังคับใช้กฎหมายให้ถูกต้อง เพราะว่าอยู่ในระยะเวลาที่องค์กรระหว่างประเทศต้องมาตรวจสอบ อีกไม่กี่เดือนนี่แล้ว ถ้าทำไม่เสร็จ ไม่ได้หรอกนะครับ ผ่อนผันไปก็ลำบาก วิธีการอันหนึ่งที่ผมเสนอตอนนี้ก็คือว่าทำยังไง สมาคมประมง หรือว่าอะไรที่เกี่ยวข้องทั้งหมด ท่านมีสมาคมของท่านอยู่แล้ว แต่ท่านรวมกันไม่ได้สักที แล้วท่านก็เป็นสมาคมที่ไม่ได้ดูแลลูกน้องท่านเอง ท่านก็ต้องเอากฎหมาย เอารัฐบาล อะไรต่างๆ มาเชื่อมต่อไปถึงสมาชิกท่านซิครับ
วันนี้สมาชิกท่านมีปัญหา ท่านจะรวมช่วยเหลือกันได้ไหมล่ะ ในเมื่อมีเรือจำนวนหนึ่งวิ่งออกทะเลได้ ส่วนหนึ่งวิ่งไม่ได้ ส่วนที่วิ่งได้บอกว่าขาดแคลนแรงงาน เอาแรงงานมาผสมกันได้ไหมให้แบ่งสัดส่วนให้คนที่ไม่มีอาชีพตอนนี้ ไปทำได้ไหม ตรงนั้นก็ลดลงหน่อยเหมือนต่างประเทศเขาก็ทำนะ ลดรายได้ โดยที่ไม่ต้องลดแรงงาน ไปเอามาคิด ถ้าทุกคนจะเอาหมดทุกอย่างมันไม่ได้หรอกครับ ยังไงก็ทำไม่ได้ ก็ดีกว่าที่จะให้ ลูกเรือไม่มีงานทำเลย อย่างนี้ไม่ได้ ไอ้คนหนึ่งขาด อีกคนหนึ่งเกิน สมาคมไปจัดการ ไม่ใช่เรียกร้องอย่างเดียวนะ วันหน้าสมาคมไม่มีประโยชน์ ไม่ต้องตั้งหรอก ถ้าอย่างนั้น ตั้งเพื่อเรียกร้องรัฐอย่างเดียวไม่ได้ ทุกสมาคมเลยนะ วันนี้สมาคมที่เกี่ยวข้องกับคนที่มีรายได้น้อยนี่ มีปัญหาหมด
วันนี้ผมสั่งตรงนี้แล้วกันว่าทุกคนนี่ต้องทำหน้าที่ของท่าน สมาคมประมง สมาคมสินค้า การส่งออก สมาคมอุตสาหกรรม สมาคมท่องเที่ยว เหล่านี้ ไม่ใช่เป็นตัวแทนเพื่อมาสู่รัฐอย่างเดียว ท่านต้องจัดระเบียบของท่านให้ได้ สมาคมสื่อด้วย ไม่งั้นผมก็ต้องบังคับใช้กฎหมายโดยตรงกับเขา ก็เดือดร้อนอีก ท่านต้องดูแลเขาให้ได้ ถ้ามีปัญหาอะไรมาบอก เราก็จะได้แก้ให้ เป็นเรื่องๆ ราวๆ ไม่ใช่เหมาทุกคนเอาประโยชน์ ประโยชน์ๆ แต่พอให้รับผิดชอบ ไม่รับสักอัน ไม่ได้ วันนี้ไม่ได้ วันหน้าท่านก็ไปเรียกประชาธิปไตย รัฐบาลของท่านก็แล้วกัน เพราะงั้นก็อย่าให้วุ่นวายไปกว่านี้
ประมงผมเป็นห่วง เดี๋ยวก็จะต้องดูแลกันต่อไป ว่าจะทำยังไงกันดีล่ะ เพราะงั้นวันนี้ผมขออนุญาตสั่งไปก่อน สมาคมประมงช่วยผมบ้างนะ ไม่งั้นเดี๋ยวก็มาว่ากันใหม่สมาคม ต้องรื้อกันใหม่ทั้งหมด มีปัญหาหมด เพราะงั้นอย่าไปสร้างความขัดแย้งอีก ให้สังคมสงบลงไปบ้าง เรื่องอาหารทะเลวันนี้บริโภคไม่ได้เดี๋ยวหาอาหารอื่นแทนไปก่อน แพงก็อย่าไปทาน ให้คนรวยเขามีสตางค์เขาก็ทานไปซิ ไม่ใช่ว่าต้องเท่าเทียม ผมทำให้ไม่ได้ ถ้าอยากจะทานของแพงท่านก็ต้องทำงานหนัก หาเงินให้มาก รัฐบาลก็ช่วยในส่วนที่ช่วยได้ มีตลาดสำหรับผู้มีรายได้น้อย ก็ทำให้ทั้งหมดนั่นแหละ ตอนนี้ก็ทำไปแล้วไงนะ มันดึงมาเท่ากันหมดมันไม่ได้พรอกนะครับ เพราะมันมีหลายระดับด้วยกัน เราจะแก้ได้ด้วยความสงบ มีเสถียรภาพ สร้างให้เข้มแข็ง มีรายได้เข้ามาเข้าประเทศ ก็เฉลี่ยแบ่งปันไปได้ทุกคน นี่เขาเรียกความเท่าเทียม ด้วยความพอเพียง