กรุงเทพฯ--5 ม.ค.--มหาวิทยาลัยศรีปทุม
ในวันที่โลกใกล้กันแค่ปลายนิ้วแตะหน้าจอ เราอาจไปถึงที่หมายจนสุดขอบโลกได้แล้ว และในวันที่ใครสักคนอยากเดินทาง แบบที่ก้าวเท้าออกจากบ้านไปจริงๆ ไปพร้อมกับการได้ทำงานในสิ่งที่รักด้วยแล้วมัน จะวิเศษสักแค่ไหนนะ
ทางเลือกของงานแบบนี้ไม่ได้มีแค่การเป็นนักเดินทาง ท่องเที่ยว นักเขียน หรือช่างภาพ เท่านั้น เพราะวันนี้ เราจะได้คุยกับสาวน้อยที่มีความฝันอันยิ่งใหญ่ที่อยากทำงานไปด้วย ได้เดินทางไปด้วย เค้าเรียนอะไร ทำไมทำแบบนั้นได้ด้วย แอบไปฟังเค้าคุยกันดีกว่าค่ะ
แนะนำตัวกันก่อน กับสาวน้อยที่เราเองก็ไม่แน่ใจว่าต้องทักทายเป็นภาษาไทยจะได้ไหม
สวัสดีค่ะ Hi (เอาไงดี)
สวัสดีค่ะ ตื่นเต้นนิดหน่อยเลย แนะนำตัวก่อนนะคะ
ชื่อ : แอนนา สงวนดี
ชื่อเล่น : แอนนา
อายุ : 19 ปี
เรียนคณะ : วิทยาลัยการท่องเที่ยวและการบริการ ชั้นปีที่ 2
สาขา : สาขาการจัดการบริการธุรกิจเรือสำราญ
อะไรทำให้เราเลือกมาเรียนสาขานี้
เพื่อนชวนค่ะ เลยหาดูข้อมูลเพิ่ม ก็ยิ่งสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะลักษณะงานน่าสนใจ มีอะไรให้ได้เรียน ได้รู้ค่ะ เค้าบอกว่าเรียนกับตัวจริง ประสบการณ์จริง ดูว่าน่าจะเป็นแนวทางที่ทำให้เราประสบความสำเร็จได้ เลยเลือกมาเรียนที่นี่ค่ะ
ก่อนหน้านี้ ก็ยังไม่มีภาพเรือลำใหญ่ หรูหรา แวะเวียนมาในสายตาเรา รวมถึงยังไม่ได้เคยไปใช้บริการท่องเที่ยวแบบนี้ใช่ไหมคะ
ไม่เคยเลยค่ะ มีแต่เห็นในหนัง ใน MV บ้างค่ะ แต่ไม่ได้คิดว่าเราจะได้มาใกล้กันขนาดนี้ (ยิ้ม)
ในความเข้าใจของเรา คิดว่าสาขาธุรกิจเรือสำราญ มีความน่าสนใจยังไงบ้างคะ
เป็นสาขาที่จะได้ปฏิบัติงานจริง ได้เดินทางตลอด ได้เที่ยวพร้อมๆกันกับการทำงานไปด้วย แล้วแอนนาก็เป็นคนชอบงานด้านบริการอยู่แล้วค่ะ ก็มองว่าเป็นงานที่คล้ายกับสิ่งที่คิดไว้ว่าอยากทำค่ะ คือความฝันของเด็กหญิงแอนนา เหมือนกับสาวๆ ทั่วไปคืออยากเป็นนางฟ้า ซึ่งก็คืออยากเป็นแอร์โฮสเตทน่ะค่ะ แต่ด้วยความที่เราเป็นคนตัวเล็กกะทัดรัด ก็ต้องบอกผ่านกันไป เลยมองหาสิ่งที่คล้ายกัน นั่นคืองานที่ได้เดินทางด้วยและได้ทำงานไปด้วยค่ะ ลองนึกดูนะคะ เราได้ทำงานโรงแรมที่เคลื่อนที่ได้ น่าสนุกแค่ไหน..
(ว่าแล้ว น้องก็ยิ้มสดใส พร้อมทำตาวิบวับ ทำให้เราต้องนึกภาพตามไปด้วย)
เข้ามาในมหาลัยแล้วรู้สึกยังไงคะ
ตอนแรกก็ตื่นเต้นนะคะ จะได้เจอเพื่อนใหม่ แล้วก็กังวลนิดๆ ว่าเราจะเรียนได้ไหม แต่หลังจากนั้นความรู้สึกก็เปลี่ยนเร็วมากค่ะ คือรู้สึกดีมากเลย สถานที่ดีร่มรื่น อาคารก็น่าเรียน แอนนาชอบตึก 11 ค่ะ ดูทันสมัย บรรยากาศโดยรวมชอบเลยค่ะ เพื่อนๆ ก็น่ารักช่วยเหลือกัน อ.ก็ใจดีค่ะ ที่นี่จะให้ความรู้สึกเหมือนเป็นครอบครัวค่ะ คือไม่รู้สึกกดดันว่าต้องมาเข้าห้อง ต้องเรียนอีกแล้ว ทำไมน่าเบื่อจัง ไม่มีเลยค่ะ ทำให้แอนนาอยากมาเรียนทุกวันเลย
เลือกจะทำงานในสายงานนี้แปลว่าเราก็ต้องมีภาษาที่ดี ตอน ม.ปลายเรียนสาขาอะไรมาค่ะ
เรียน ILP ค่ะ English Programme ค่ะ บวกกับที่บ้านก็สื่อสารกันด้วยภาษาอังกฤษอยู่แล้วค่ะ
เล่าให้ฟังในส่วนของการเรียนที่น้องแอนนาชอบหน่อยค่ะ
สาขานี้จะเรียนด้วยกันกับ สาขาวิชาการโรงแรมค่ะ คือปีหนึ่งก็ได้เข้าไปลองฝึกงานค่ะ ได้เรียนรู้เรื่องหน่วยงานต่างๆ ในระบบโรงแรม มีแผนกไหนบ้าง ใครทำหน้าที่รับผิดชอบยังไง ตรงนี้เราได้ไปลงมือทำงานจริงๆ เลยค่ะ คือใช่มากเลยกับคำที่บอกว่า เรียนกับตัวจริง ได้ประสบการณ์จริงค่ะ
มีไปฝึกงานในเรือด้วยเหรอคะ
มีค่ะ ก็มีงานจริงเข้ามา อาจารย์ก็ให้ไปทำเลยค่ะ สนับสนุนให้เราได้ลองทำจริงๆ ได้เก็บเป็นประสบการณ์และมีรายได้พิเศษด้วยค่ะ
มีกิจกรรมอะไรที่ได้ทำในมหาวิทยาลัยอีกบ้างคะ
ก็เข้าร่วมประกวดดาวเดือนค่ะ และก็เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ค่ะ
แล้วมีใครเป็น Idol ของเรา
คุณแม่ค่ะ คุณแม่เก่งมาก แก้ปัญหาได้เสมอ เก่งทุกอย่างเลย ทำอะไรได้ทุกอย่าง แอนนาอยากเก่งเหมือนคุณแม่ค่ะ
การที่เราเลือกเรียนสาขานี้ คุณแม่มีความเห็นยังไงบ้างคะ
ความจริงคุณแม่อยากให้เรียน กฎหมายค่ะ คุณแม่ทำธุรกิจเลยอยากให้ลูกมาเสริมในส่วนนี้ แต่ท่านก็ตามใจเรานะคะ เพราะเห็นว่าเราได้เรียนในสิ่งที่เราอยากเป็นจริงๆ และที่สำคัญก็จะได้ประสบการณ์จากการเดินทางไปตามสถานที่ต่างๆ ด้วยค่ะ
ตัวจริงเราเป็นคนยังไงคะ ลองบอกความเป็นตัวเองให้เพื่อนๆ ได้รู้จักกันหน่อย
เป็นคนป้ำๆ เป๋อๆ ค่ะ (เลยไม่อยากเรียนกฎหมาย) อย่างบางทีคนคิดว่าเราหยิ่งในเวลาเราไม่ยิ้ม แต่คือบางทีที่เห็นหน้านิ่งๆ คือตั้งใจจะทำอะไรสักอย่างอยู่น่ะค่ะ เช่นกำลังจะไปเข้าห้องเรียนก็มุ่งหน้าตรงไป ไม่มองซ้ายมองขวาเลยค่ะ แต่ตัวจริงก็จะ โก๊ๆ หน่อยค่ะ พูดเยอะ เฮฮา (หัวเราะ..)
ข้อดีที่สุดของตัวเองคืออะไร
น่าจะเป็นเรื่องความคิดค่ะ เพราะว่าคุณแม่เลี้ยงเราให้เราดูแลตัวเองได้ เลี้ยงแบบเด็กฝรั่ง ก็ทำให้เรามีความเป็นผู้ใหญ่ รู้จักคิดว่า ควรมีสัมมาคารวะ หรืออะไรควรไม่ควรในสถานการณ์ต่างๆ
พูดถึงเป้าหมายของตัวเองหน่อยค่ะ มองเห็นว่าเราจะเป็นใครในวันข้างหน้า
เป็นผู้บริหารโรงแรมค่ะ แอนนาคิดว่า จะเรียนรู้งานตรงด้านธุรกิจเรือสำราญให้เยอะๆ ทำงานเก็บเงินเยอะๆ แล้วก็มาทำโรงแรมของตัวเอง และเราก็สามารถเลี้ยงดูครอบครัวเราได้ค่ะ เราจะเรียนรู้จากสิ่งเล็กๆ ไปทำในสิ่งที่ใหญ่
ก็คือได้ต่อยอดในสาขาวิชาชีพที่เราเรียนมา และสำหรับงานด้านบริการแล้ว น้องแอนนาคิดว่าสิ่งสำคัญเลย คืออะไรคะ
งานบริการนี่ หัวใจหลักเลยก็คือ ใจเราเลยค่ะ คือไม่ว่าเราจะเจอกับเหตุการณ์ไหนๆ ก็ตาม เราต้องทำให้โลกของเรายิ้มได้ตลอดเวลา เพราะว่าในการบริการ เราจะเจอคนหลายรูปแบบ ดีบ้างไม่ดีบ้าง แล้วลูกค้าก็คือพระเจ้าอยู่แล้วใช่ไหมคะ อย่างเราไปรับบริการเราก็คาดหวังว่าเราจะได้รับการบริการอย่างที่เราคาดหวัง เพราะฉะนั้นการบริการด้วยใจ การบริการด้วยการใส่ใจเป็นสิ่งสำคัญมากค่ะ
อยากให้ฝากอะไรถึงน้องๆ ที่อยากมาทำความรู้จัก อยากมาเรียนในสาขาวิชานี้กัน
ก็อยากจะบอกน้องว่า นี่เป็นอีกหนึ่งโอกาสที่เราจะได้รับความสำเร็จนะคะ เราได้ศึกษา ได้ท่องเที่ยว ได้ประสบการณ์เจอผู้คนมากมาย และเราได้ทำงานกับสิ่งที่เรารัก เราเรียนสาขานี้แล้วถ้าไม่ทำงานบนเรือ เราก็ยังสามารถทำงานในโรงแรมก็ได้ หรือจะไปต่อยอดในสาขาการบริการอีกก็ได้ คือทุกความสำเร็จมันขึ้นอยู่กับตัวเราเอง ถ้าเราตั้งใจ เราลงมือ เราฝึกฝนและเราพัฒนาตัวเราเอง แอนนาเชื่อว่าเราจะประสบความสำเร็จแน่นอนค่ะ
ก่อนจากท้ายสุดของน้องแอนนา สาวน้อยวัย 19 ปีที่รู้จักความฝันอันยิ่งใหญ่ เท่าเรือสำราญลำโต คงทำให้เราได้เห็นแล้วว่า ไม่ว่าเราจะตัวเล็กหรือตัวใหญ่ ถ้าความใฝ่ฝันและความมุ่งมั่นนั้นชัดเจน และแข็งแรงพอ โลกทั้งใบก็ไม่มีอะไรยากอีกแล้ว
หวังว่าความสำราญจากว่าที่บริกรสาวสวยของเราจะทำให้ทุกคนประทับใจ และกลับมาใช้บริการกันอีกครั้งนะคะ
https://www.spu.ac.th/showcase/147/
หากต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิทยาลัยการท่องเที่ยวและการบริการ มหาวิทยาลัยศรีปทุม
โทร. 0-2579-1111 ต่อ 1267 โทรสาร 0 2579 1111 ต่อ 1247
อีเมล์ : saifon.kl@spu.ac.th เว็บไซต์ https://www.spu.ac.th/fac/tourism/
หรือติดตามกิจกรรมต่างๆได้ที่ https://www.facebook.com/SPUTourismandHospitality/
หรือเยี่ยมชมวิดีทัศน์แนะนำมหาวิทยาลัยศรีปทุมได้ที https://www.youtube.com/watch?v=WqTq88_XcUI