กรุงเทพฯ--9 เม.ย.--บ้านพีอาร์
เสียงใส แว่วมาจากห้อง อนุบาล 2/2 นี่เป็นส่วนหนึ่งของความน่ารักผสานกับความฉลาดของนักเรียนโรงเรียน อนุบาลกุ๊กไก่ ที่ร่วมกันจัดกิจกรรมการเรียนรู้ด้วยตนเองของเด็กๆ ต้องบอกว่าเป็นของ “เด็ก ๆ” จริงๆ เพราะเขาทำทุกอย่างตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงวันที่ออกแสดงต่อสายตาเรา ๆท่านๆ
เด็กๆห้องอนุบาล2/2 ได้นำเสนอเรื่องราวของ “เต่า” ตั้งแต่ ต้นกำเนิด สายพันธุ์ การดำรงชีวิต และโมเดลน่ารักๆ ที่ดูยังไงก็ อดยิ้มไม่ได้เลย จากการค้นคว้าจากประสบการณ์ของเด็กๆ การได้ไปทัศนศึกษาที่สวนสัตว์ แล้วเก็บเกี่ยวความรู้ นำทุกอย่างมานำเสนอเป็นอะไรต่อมิอะไรที่ผู้ใหญ่ยัง “ทึ่ง” ขอเริ่มจากสิ่งแรกที่เห็นเด่นตระหง่านกลางห้อง เต่ามะเฟือง ตัวมหึมา ที่ถูกสร้างสรรค์ออกมาแบบน่ารัก นอนนิ่งอยู่กลางห้อง คงไม่ต้องบอกนะ ว่ามันเป็นเต่าที่มีขนาดใหญ่มาก ถ้าคุณเจอมันละก็ คุณก็ถ่ายรูปมาฝากด้วย เพราะ มันกำลังจะสูญพันธุ์แล้ว ถัดมาเป็นเต่าตัวเป็นๆ เหมือนจะเป็นเต่าไทยนะ รวมกับเต่าตัวจิ๋วหรือเต่าญี่ปุ่น ได้รับความอนุเคราะห์จากผู้ปกครองนำมาให้เด็กๆ ได้ศึกษากัน สิ่งที่น่าสนใจยิ่งกว่านั้นคือภาพเต่าทุกสายพันธุ์ ที่เด็กๆสามารถบอกได้ว่าหน้าตาแบบนี้มันคือเต่าอะไร กินอะไร และอยู่ยังไง อึ้งไหม....
เรื่องราวยังไม่หมดเรามาถามน้องดูซิว่าใครรู้อะไรอีกบ้าง เด็กๆช่วยกันตอบทันทีว่า “เต่าฮับ เวลาหดหัวมันจะหดเข้าไปในกระดองหมดเลยแบบว่าเธอไม่มีทางทำอะไรฉันได้ กระดองที่แข็งแรง แหลมมีไว้ปกป้องตัวเอง พบในประเทศไทยครับ/คะ” สาวน้อยเสียงใส น้องพริมมี่ว่า “เต่ามันไม่มีใบหู ตาดี รับความรู้สึกตรงกระดองได้ดีค่ะ” น้องสโนว์ว่า “เต่าไทยกับเต่าญี่ปุ่นต่างกันตรงแก้ม เต่าญี่ปุ่นแก้มจะมีสีขาว และกินผักบุ้ง กับ ซูชิมั้งคะ..” น้องจอมว่า “ผมไปเขาดินมาครับ เจอเต่าจมูกหมู จมูกมันยาวเป็นเต่าน้ำจืด เห็นเต่ากาลาปากอส ตัวอ้วนๆ เต่าใบไม้ มันเหมือนใบไม้จริงๆครับ”
น้องกังฟูว่า “เต่ามีนิ้วอยู่น้ำตื้น เต่าไม่มีนิ้วอยู่ในทะเล เก็บหัวได้ และมันกินแพลงตอน, สาหร่าย มีเป็นศัตรูคือแมงกระพรุน แล้วก็ฉลาม แต่ตัวสำคัญเลยคือคน คนชอบเอาไข่มันไปกินแล้วก็ตัวตะกวดด้วย ส่วนน้องอีกคน น้องธัญย่า ลูกสาวคุณสุวัจนี นำทีมร้องเพลงอยู่ด้านหน้าห้องอย่างร่าเริง
กิจกรรม Project Approach ของโรงเรียนอนุบาลกุ๊กไก่ ไม่ได้มีเพียงเท่านี้ ยังมีเรื่องราวอีกมากมายของเด็กห้องอื่นๆแต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องยากๆทั้งนั้น โลกเปลี่ยนไปแล้วหากเป็นสมัยของเราละก็ มานี มานะ ปิติ ต่อด้วยหนึ่งบวกหนึ่งเป็นสอง สองบวกสองเป็นสี่ แล้วก็ไปนอน ก็คงจะโตมาเหมือนเราเป็นเต่าล้านปี .... แต่ในสมัยนี้มีโรงเรียนดี ๆ ที่ดูแลลูกของท่านเหมือนลูกเขาเองเด็กซึมซับโลกภายนอกได้จากที่นี่ เรียนรู้จดจำและนำไปใช้ที่บ้าน ซึ่งยังอยู่ในระดับอนุบาลยังได้ขนาดนี้หากเขาโตขึ้นล่ะจะเป็นอย่างไร..