โรงสีข้าว Duraisamy Modern Rice Mill บริษัทสีข้าวชั้นนำของรัฐทมิฬนาฑูของอินเดีย ตั้งอยู่ที่เมือง Salem ห่างจากเมืองเจนไนไปทางตะวันตกเฉียงใต้ประมาณ 500 กิโลเมตร ได้ซื้อเครื่องอบข้าว Fluidized Bed Dryer ของไทยจากบริษัท Rise Engineering ของไทย (http://www.riceengineer.com/) เมื่อต้นปี 2552
ล่าสุดเมื่อเดือนสิงหาคม 2553 นายไพศาล มะระพฤกษ์วรรณ ผอ. สคร. เจนไนได้เดินทางไปเยี่ยมบริษัทดังกล่าว โดยได้รับการต้อนรับจากนาย D. Udayakumar ผู้จัดการโรงงานอย่างดียิ่ง นายอุทัยกุมารกล่าวว่าเขาเป็นรายแรกของอินเดียที่ได้ซื้อเครื่องอบข้าวดังกล่าวของไทยไปใช้งานในอินเดีย โดยเครื่องดังกล่าวฯ สามารถช่วยให้เขาผลิตข้าวสารได้ 75 ตันในเวลาเพียง 8 ชั่วโมง ขณะที่เครื่องของอินเดียต้องใช้เวลาถึง 24 ชั่วโมง แถมราคายังถูกด้วย เพียง 5 ล้านรูปี ผลจากการที่ใช้เวลาในกระบวนการผลิตน้อยลงทำให้เขาสามารถประหยัดค่าไฟฟ้าและอื่นๆ ได้เป็นอย่างมาก และยังสามารถผลิตข้าวสารได้ถึง 200 ตันต่อวันเลยทีเดียว
เครื่องอบข้าวแบบ Fluidised Bed Dryer สามารถอบข้าวที่มีความชื้นที่ระดับ 30-40% ให้มีความชื้นเหลือเพียง 10% โดยในเวลาเพียง 3-4 นาทีด้วยการเป่าลมร้อน ขณะเดียวกันความร้อนจะทำให้ผิวข้าวละลายกลายเป็นเปลือกเงาใสเคลือบข้าวอีกชั้นหนึ่ง ช่วยลดการแตกหักของเม็ดข้าวได้มากยิ่งขึ้น และข้าวปลอดจากกลิ่นเหม็นหืนอย่างสิ้งเชิง นับเป็นนวัตกรรมใหม่ที่เป็นที่ต้องการของโรงสีข้าวอินเดียเป็นอย่างมาก
จากการหารือกับนายพรชัยฯ ผู้บริหารบริษัท บริษัท Rise Engineering ทาง email ทราบว่า ทางบริษัทได้ทำตลาดเครื่องสีข้าวและเครื่องจักรที่เกี่ยวข้องในอินเดียมากว่า 30 ปีแล้ว สินค้าของบริษัทได้รับการตอบรับเป็นอย่างสูงในตลาดอินเดีย แม้ว่าผู้ซื้อจะต่อรองราคามากบางครั้งถึง 40 -50% แต่ก็ถือว่าเป็นตลาดที่มีศักยภาพสูง เนื่องจากมีประชากรมาก และมีผู้บริโภคข้าวเป็นจำนวนมากเช่นกัน เครื่องสีข้าวของ Rise Engineering จึงจำหน่ายในตลาดนี้ได้อย่างสม่ำเสมอ แม้จะกำไรไม่มาก แต่ก็มีคำสั่งซื้อเข้ามาอย่างสม่ำเสมอ
ตลาดเครื่องสีข้าวของอินเดียเป็นตลาดที่ใหญ่มาก อินเดียเป็นประเทศที่ผลิตข้าวได้มากเป็นอันดับสองของโลกรองจากจีน โดยในปี 2008 อินเดียผลิตข้าวได้ถึง 96 ล้านตัน แต่มีการบริโภคในประเทศ 90 ล้านตัน มีเหลือส่งออกเพียง 3 ล้านตัน ส่วนที่เหลือใช้เพื่อการแปรรูปเป็นสินค้าอื่นๆ อินเดียจึงเน้นตลาดในประเทศเป็นหลัก ซึ่งบางปี (เช่นปี 2553) ก็ไม่เหลือส่งออกต้องห้ามการส่งออก ในขณะที่ไทยในปี 2008 มีการส่งออกถึง 9 ล้านตัน เนื่องจากมีประชากรน้อยกว่าอินเดียมาก ส่วนการผลิตก็มีมากกว่าการบริโภคถึงเท่าตัว
การผลิตข้าว ของอินเดียมีอยู่ทั่วไปในทุกรัฐของอินเดีย เช่น West Bengal, Uttar Pradesh, Punjab แต่ส่วนใหญ่จะเป็นรัฐทางตอนใต้ คือ เกรละ กรณฏกะ ทมิฬนาฑู และอันตรประเทศ ซึ่งคนส่วนใหญ่บริโภคข้าวเหมือนคนไทย ต่างจากทางเหนือที่บริโภคโรตีมากกว่าข้าว
แม้ว่าอินเดียจะผลิตเครื่องสีข้าวและเครื่องจักรที่เกี่ยวข้องได้เอง แต่คุณภาพและประสิทธิภาพการทำงานยังต่ำกว่าของไทยมาก เช่น เครื่องของอินเดียใช้เวลาสีข้าวมากกว่าหลายเท่าตัวในปริมาณการผลิตที่เท่ากันใช้เวลาอบแห้งนานกว่า มีเมล็ดหักมากกว่า และข้าวที่สีแล้วไม่ขาวเหมือนข้าวที่สีด้วยเครื่องที่ผลิตโดยคนไทย จึงมีผู้ประกอบการอินเดียสนใจนำเข้าเครื่องสีข้าวจากไทยเพื่อเป็นตัวแทนจำหน่ายและกระจายไปยังรัฐต่างๆ วประเทศอินเดีย โดยเฉพาะรัฐที่มีการผลิตข้าวมากๆ เช่น ทมิฬนาดู เบงกอลตะวันตก อันตรประเทศ อุตรประเทศ และ ปันจาบ
ข้อคิดเห็น/ข้อเสนอแนะ — ควรมีการส่งเสริมให้ผู้ประกอบการไทยเข้าไปทำตลาดเครื่องสีข้าว-และเครื่องจักรที่เกี่ยวข้องในตลาดอินเดียมากยิ่งขึ้น เนื่องจากอินเดียเป็นผู้ผลิตข้าวรายใหญ่ของโลก และไม่ได้เป็นคู่แข่งของไทยในตลาดส่งออกข้าว
ที่มา: http://www.depthai.go.th