ส่วนที่ต้องเร่งดำเนินการควบคู่กันให้เกิดขึ้นแม้ไม่สำเร็จทั้งหมดในรัฐบาลชุดนี้ แต่ต้องเริ่มต้นและเริ่มขับเคลื่อนได้ คือ แผนระยะกลาง ได้แก่ การลดปริมาณพื้นที่ปลูกยางลง ซึ่งวันนี้การยางฯ ดำเนินการอยู่แล้วปีละ 4 แสนไร่ ซึ่งต้องทำต่อเนื่อง และเชื่อมโยงกับแผนระยะยาว คือ ผลักดันและส่งเสริมให้เกิดโรงงานแปรรูปยางและผลิตภัณฑ์ โดยเพิ่มสัดส่วนงานวิจัยที่เอายางพารามาใช้ประโยชน์ภายในประเทศให้มากที่สุด รวมทั้งต้องตั้งเป้าไว้เลยว่าเราจะพัฒนาวิจัยยางพาราให้เป็นสินค้าส่งออกของประเทศในอนาคตไปทั่วโลก
สำหรับเรื่องการจัดตั้งรับเบอร์ซิตี้ก็ต้องผลักดันให้เกิดให้ได้ซึ่งเกี่ยวข้องกับหลายหน่วยงาน แม้กระทรวงเกษตรฯ จะไม่ใช่หน่วยหลัก ก็ต้องประสานทุกหน่วยร่วมกันขับเคลื่อน เช่น บีโอไอ กระทรวงอุตสาหกรรม ขณะเดียวกันต้องสร้างความเข้มแข็งกับโรงงานแปรรูปยางที่มีอยู่แล้วก็ทำให้เข้มแข็งขึ้น ขยายโรงงานเพิ่ม แต่ต้องมีตลาดรองรับ ทั้งหมดนี้บอร์ดการยางแห่งประเทศไทยต้องทำแผนเรื่องนี้อย่างชัดเจน และต้องผลักดันให้เกิดในรัฐบาลปัจจุบันให้ได้ด้วย
"ถ้าเราไม่ทำวันนี้จะย้อนกลับไปเลิกปลูกยางก็คงไม่ใช่ มันเป็นไปไม่ได้ เราต้องปลูกยางต่อไป และต้องปลูกในปริมาณที่มีแผนงานรองรับชัดเจน แผนงานที่จะใช้คือ ใช้ในประเทศ เพื่อส่งออก แปรรูป และเพื่องานวิจัยด้วย ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องต้องมาคิดวางแผนร่วมกัน และนำไปสู่การกำหนดพื้นที่ปลูกยาง ไม่ใช่ให้เลิกปลูกยาง เพราะว่าอย่างไรก็ตามเรามีจุดแข็งเรื่องภูมิประเทศ ภูมิอากาศ ทำให้ยางมีคุณภาพมากกว่าอินโดนีเซีย ดังนั้นเราต้องไม่ทิ้งโอกาส แต่ทำอย่างไรให้ปริมาณยางที่ปลูกทำให้เกิดประโยชน์กับชาวสวนยางจริงๆ" พล.อ.ฉัตรชัย กล่าวอีกประเด็นสำคัญ คือ ผลผลิตยางขั้นต้นที่เกษตรกรผลิตได้ ต้องมีคุณภาพ ซึ่งจะส่งผลต่อราคาที่เกษตรกรจะได้รับ การยางฯ ต้องเข้าไปแนะนำให้ความรู้ที่ถูกต้องกับเกษตรกรให้ความสำคัญการผลิต คุณภาพของยาง อันนี้ทำได้เลยไม่ต้องรอเวลา
สำหรับการต่อยอดงานวิจัยที่วันนี้เรามีสถาบันวิจัยยางแล้ว แต่ผลงานวิจัยเรายังไม่พัฒนาได้มากนัก เมื่อเทียบกับมาเลเซีย ที่มีการพัฒนาไปถึงผลิตชิ้นส่วนอวกาศจากยางแล้ว ซึ่งการพัฒนาไปถึงจุดนั้นให้ทัน เราต้องใช้วิธีแบบก้าวกระโดด คือ ไปดูเทคโนโลยีแล้วซื้อมาเลยแล้วต่อยอดไม่ใช่มานับหนึ่งใหม่ เรื่องนี้รัฐบาลต้องยอมลงทุน ถ้านับหนึ่งใหม่เราจะตามไม่ทันและแข่งขันไม่ได้ อาจจะในรูปแบบการซื้อโรงงาน หรือเชิญชวนนักลงทุนที่มีอยู่แล้วเข้ามาลงทุนในไทย ขณะเดียวกัน ปริมาณยางที่ใช้ในการแปรรูปที่ง่ายๆ เช่น ถุงมือยางที่มาเลเซียส่งออกเป็นอันดับหนึ่ง เดิมเราเป็นแชมป์ แต่วันนี้เค้าเป็นแชมป์ เราต้องเพิ่มสัดส่วน การส่งออกกลับมาให้ได้ เพราะเรามีน้ำยางในมือ มาเลเซียต้องซื้อจากเรา เพราะฉะนั้นต้นทุนการผลิตของเราต้องถูกกว่า