ฉะนั้น ก.ล.ต. จึงปรับปรุงหลักเกณฑ์ให้กองทุนรวมที่จัดตั้งขึ้นเพื่อผู้ลงทุนทั่วไป กองทุนส่วนบุคคลเพื่อรายย่อย และกองทุนสำรองเลี้ยงชีพลงทุนในกองทุนรวมโครงสร้างพื้นฐาน ซึ่งถือเป็นทรัพย์สินทางเลือกประเภทหนึ่งได้โดยกำหนดสัดส่วนการลงทุนในหน่วยลงทุนของกองทุนรวมโครงสร้างพื้นฐานตามหลักของการกระจายความเสี่ยงเช่นเดียวกับทรัพย์สินอื่น ๆ กล่าวคือ
กองทุนสามารถลงทุนในกองทุนรวมโครงสร้างพื้นฐานที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์กองทุนหนึ่งได้ไม่เกินร้อยละ 15 ของมูลค่าทรัพย์สินสุทธิของกองทุน (NAV) และไม่เกินร้อยละ 25 ของ NAV ในกรณีของกองทุนรวมที่เสนอขายต่อผู้ลงทุนที่มิใช่รายย่อย หรือกองทุนรวมหรือกองทุนส่วนบุคคลเพื่อรายย่อยที่กระจายการลงทุนน้อยกว่าเกณฑ์มาตรฐาน (specific fund)
แต่ในกรณีของกองทุนรวมโครงสร้างพื้นฐานที่ไม่ได้จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ให้สามารถลงทุนได้ไม่เกินร้อยละ 5 ของ NAV ทั้งนี้ สำหรับกองทุนสำรองเลี้ยงชีพจะสามารถลงทุนในกองทุนรวมโครงสร้างพื้นฐานได้เมื่อนับรวมกับทรัพย์สินทางเลือกอื่นๆ ที่ลงทุนแล้วต้องไม่เกินร้อยละ 15 ของ NAV
นอกจากนี้กองทุนรวมโครงสร้างพื้นฐานสามารถจัดอยู่ในบางหมวดอุตสาหกรรม (sector) ตามกิจการโครงสร้างที่กองทุนรวมโครงสร้างพื้นฐาน นั้นไปลงทุน เช่น ลงทุนในกิจการระบบขนส่ง จัดอยู่ใน sector ขนส่งและโลจิสติกส์ เป็นต้น หรือสามารถจัดประเภทเป็นกองทุนรวมพิเศษที่มีการลงทุนในกองทุนรวมโครงสร้างพื้นฐานจำนวนหลายกองทุน รวมกันเกินกว่าร้อยละ 80 ของ NAV เฉลี่ยในรอบปีบัญชี โดยชื่อว่า “กองทุนรวมที่ลงทุนในกองทุนรวมโครงสร้างพื้นฐาน" (Fund of Infrastructure Funds)
ทั้งนี้ การคำนวณอัตราส่วนการลงทุนในกองทุนรวมโครงสร้างพื้นฐานจะไม่รวมสัดส่วนการลงทุนในตราสารทุนและตราสารหนี้ เนื่องจากลักษณะผลตอบแทนและความเสี่ยงมีความแตกต่างจากตราสารทุนและตราสารหนี้ทั่วไป