พระราชกฤษฎีกา ให้ใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาหาร พ.ศ. 2522 บังคับในท้องที่บางแห่งในตำบลสะเดียง ตำบลป่าเลา ตำบลดงมูลเหล็ก และตำบลนาป่า อำเภอเมืองเพชรบูรณ์ พ.ศ. 2543 _____________ ภูมิพลอดุยเดช ป.ร. ให้ไว้ ณ วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2543 เป็นปีที่ 55 ในรัชกาลปัจจุบัน พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้า ฯ ให้ประกาศว่า โดยที่เป็นการสมควรให้ใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาหาร พ.ศ. 2522 บังคับในท้องที่บางแห่ง ในตำบลสะเดียง ตำบลป่าเลา ตำบลมูลเหล็ก และตำบลนาป่า อำเภอเมืองเพชรบูรณ์ จังหวัดเพชรบูรณ์ อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 221 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย และมาตรา 2แห่งพระราชบัญญัติควบคุมอาหาร พ.ศ. 2522 อันเป็นพระราชบัญญัติที่มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา 26 ประกอบกับมาตรา 35 มาตรา 48 และมาตรา 49 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย บัญญัติให้กระทำได้โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้ มาตรา 1 พระราชกฤษฏีกานี้เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกาให้ใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคารพ.ศ. 2522 บังคับในท้องที่บางแห่งในตำบลสะเดียง ตำบลป่าเลา ตำบลดงมูลเหล็ก และตำบลนาป่าอำเภอเมือง เพชรบูรณ์ จังหวัดเพชรบูรณ์ พ.ศ. 2543" มาตรา 2 พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป มาตรา 3 ให้ใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาหาร พ.ศ. 2522 บังคับในท้องที่บางแห่งในตำบลสะเดียง ตำบลป่าเลา ตำบลมูลเหล็ก และตำบลนาป่า อำเภอเมืองเพชรบูรณ์ จังหวัดเพชรบูรณ์ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้ายพระราชกฤษฎีกานี้ มาตรา 4 ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยรักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ ชวน หลีกภัย นายกรัฐมนตรีหมายเหตุ:- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากในท้องที่บางแห่งในตำบลสะเดียง ตำบลป่าเลา ตำบลดงมูลเหล็ก และตำบลนาป่า อำเภอเมืองเพชรบูรณ์ จังหวัดเพชรบูรณ์ มีการขยายตัวทั้งในด้านการก่อสร้างอาคารและการผังเมือง สมควรให้ใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาหาร พ.ศ. 2522 บังคับในท้องที่ดังกล่าว เพื่อประโยชน์ในด้านการควบคุมเกี่ยวกับความมั่นคงแข็งแรง ความปลอดภัย การป้องกันอัคคีภัย การสาธารณสุข การรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม การผังเมือง การสถาปัตยกรรม และการอำนวยความสะดวกแก่การจราจร จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้