กรุงเทพฯ--16 ก.พ.--ไทยทีวีสีช่อง 3
ตอนที่ 11
เซ็งฮีพบว่ายูฮังและอุนซองทำงานในร้านสาขาเดียวกัน ยูฮังมีความคิดที่จะกลับไปทำงานที่บริษัท แต่กลับถูกย่าปฏิเสธ ยงนังและชองยีขายกระเป๋าถือยังชีพ ย่าผ่านมาพบเห็นเข้ายึดเงินที่ขายได้ไปจนหมด พิงจุงโทรศัพท์ไปที่อเมริกาถึงรู้ความจริงว่าอุนซองไม่ได้เดินทางกลับไปเรียนหนังสือที่อเมริกา ขณะที่อุนซองกำลังพูดคุยโทรศัพท์นั่นเอง ยูฮังได้ยินโดยบังเอิญจนรู้ความจริงว่าที่แท้ซึงมีและอุนซองรู้จักกันมาก่อน เซ็งฮีไม่อยากให้อุนซองอาศัยอยู่ที่บ้านย่าอีกต่อไปจึงเสนอว่าจะช่วยหาที่พักให้อุนซอง หลังจากที่เซ็งฮีรู้ว่าย่าช่วยเหลืออุนซองตามหาอุนยูแล้วก็เกิดความรู้สึกวิตกกังวลขึ้นมา ซึงมีพบว่าเธอมีชื่อเป็นเจ้าของทรัพย์สินจำนวนหนึ่งจึงรู้ว่าที่ผ่านมาถูกแม่หลอกลวงมาโดยตลอด ด้วยความโกรธจึงคาดคั้นเอาความจริงจากแม่ ทั้งยังต่อว่าแม่ที่ทอดทิ้งไม่เหลียวแลอุนซองและน้องชายจนเป็นเหตุให้อุนยูหายสาบสูญไป
ตอนที่ 12
หลังจากที่ยูฮังรู้ชะตาชีวิตของอุนซองแล้วก็ทำให้ยูฮังสะท้อนถึงความสุขของตนเอง เมื่อเป็นเช่นนี้ยูฮังจึงตัดสินใจนำเงินที่ย่ามอบให้ไว้ใช้ในชีวิตประจำวันไปใช้ให้เกิดประโยชน์ ยูฮังล้างจาน ด้วยความที่ไม่ระวังถูกน้ำร้อนลวก อุนซองทายาให้ยูฮังและช่วยแบ่งเบางานของยูฮัง ทำให้ยูฮังเริ่มมีทัศนคติที่ดีต่ออุนซองขึ้นมา อุนซองรู้จากปากเพื่อนชายของเฮลีว่าเฮลีประสบปัญหาการเงิน เธอจึงรวบรวมเงินนำไปคืนเฮลี แต่กลับถูกเฮลีปฏิเสธ อุนซองนำความไปปรึกษาหารือจุนเซ หวังว่าจุนเซจะรับเฮลีเข้าทำงาน ยงนังและชองยีไปหาพ่อบ้านวางแผนเปิดบาร์เพื่อให้ย่าประจักษ์สายตา นึกไม่ถึงว่าขณะที่พูดคุยกับยูฮังนั่นเองกลับถูกปฏิเสธ ยูฮังยืนยันว่าจะทำงานที่ร้านสาขาต่อไป เซ็งฮีเกรงว่าย่าจะพบอุนยูเสียก่อน เธอจึงไปที่สถานสงเคราะห์ ไม่มีคนที่เธอตามหา มีแต่ลูกชายของสองสามีภรรยาผู้อำนวยการสถานสงเคราะห์เท่านั้น
ตอนที่ 13
อุนซองซึ่งได้รับบาดเจ็บที่เท้าจะไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณแม่ ย่าเห็นเช่นนั้นจึงมอบกุญแจรถของยูฮัง รวมทั้งค่าน้ำมันและค่าอาหาร ตลอดจนให้ยูฮังเป็นคนขับรถให้เธอ พ่อของจุนเซมาที่ร้านอาหารเพื่อพูดคุยเรื่องการแต่งงาน พิงจุงไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณภรรยา เมื่อพบเห็นของเซ่นไหว้จึงรู้ว่าอุนซองได้เดินทางมาที่นี่ ซึงมีตัดสินใจขายบ้านที่เป็นชื่อของเธอ โดยนำเงินที่ได้มอบให้อุนซอง แต่กลับถูกแม่ขัดขวาง ด้วยความที่ซึงมีไม่อยากหลอกลวงยูฮังและครอบครัวอีกต่อไปจึงทำให้เธอใช้ชีวิตอย่างอกสั่นขวัญแขวนหวาดระแวงอยู่ตลอดเวลา พิงจุงซึ่งเชื่อว่าอุนซองอยู่ในเกาหลีนั้นได้ตัดสินใจตามหาเธอ จุนเซชักชวนชองยีทำงานที่ร้านอาหารของตนซึ่งย่าก็ไม่ได้ขัดข้องแต่อย่างใด ร้านค้าของเซ็งฮีเปิดกิจการอย่างเป็นทางการ ย่ามอบหมายให้ยูฮังนำเงินจำนวนหนึ่งไปมอบให้เซ็งฮีเพื่อเป็นของขวัญ
ตอนที่ 14
จุนเซขยายกิจการร้านอาหาร ย่าชักชวนอุนซองไปแสดงความยินดี หลังจากที่กลับถึงบ้านแล้ว ยูฮังตาค้างด้วยตะลึงในความงามของอุนซอง ยงนังว่าร้ายอุนซองให้ย่าฟังไม่ขาดปาก ย่าสุดที่จะทนต่อไปได้จึงมีคำสั่งไม่ให้ยงนังไปทำงานที่โรงงานอีกต่อไป โดยให้อยู่บ้านทำงานบ้านแทนพ่อบ้าน ซึงมีโทรศัพท์นัดหมายอุนซองออกมาพบเพื่อมอบบ้านที่แม่มอบให้เธอคืนให้อุนซอง รวมทั้งเปิดเผยความจริงทั้งหมดให้อุนซองรู้อีกด้วย ในที่สุดพิงจุงก็พบบ้านของเซ็งฮี ซึงมีตกตะลึงเมื่อพบเห็นพิงจุง เมื่อได้ยินว่าแม่และพิงจุงพูดว่าอุนซองในเวลานี้อยู่ที่อเมริกาก็ทำให้เธอถึงกับพูดไม่ออกเลยทีเดียว ซึงมีรู้ดีว่าแม่โกหกหลอกลวงพิงจุงมาโดยตลอด สิ่งที่เธอทำได้จึงทำได้แต่เพียงปลอบใจพิงจุงเท่านั้น พิงจุงตัดสินใจสืบหาอุนซองจากอินเตอร์เน็ต
ตอนที่ 15
หลังจากที่ซึงมีได้พบพิงจุงแล้วเธอก็ยกเลิกนัดหมายที่มีต่ออุนซอง ร้านสาขาประสบปัญหา ผู้จัดการปั๊กเสนอย่าให้นำที่ดินที่มีอยู่ทั้งหมดทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์เพื่อขยายธุรกิจออกไป อุนซองทำอาหารให้ย่าและทุกคนในครอบครัว ทำให้ยูฮังเปลี่ยนทัศนคติต่ออุนซองไปในทางที่ดีขึ้น ซึงมีใช้ชื่ออุนซองส่งจดหมายฉบับหนึ่งถึงพิงจุงโดยบอกว่าเธอรู้เรื่องที่พ่อยังมีชีวิตอยู่แล้ว อุนซองได้รับคำสั่งให้ไปทำงานที่โรงงาน หลังจากที่ยูฮังรู้เช่นนั้นแล้วก็หาข้ออ้างไปทำงานที่โรงงาน ย่าสอบถามยงนังถึงสภาพครอบครัวของซึงมี นึกไม่ถึงว่ายงนังกลับไม่รู้เรื่องแม้แต่น้อย พ่อบ้านพบเบาะแสของอุนยูแล้ว เมื่ออุนซองเดินทางไปถึงสถานสงเคราะห์ก็พบว่าอุนยูไม่อยู่แล้ว หลังจากที่อุนซองได้พูดคุยกับผู้อำนวยการสถานสงเคราะห์แล้วก็รู้ความจริงว่าเซ็งฮีเป็นคนนำอุนยูมาฝากไว้ที่นี่ อุนซองรีบรุดไปหาเซ็งฮีเพื่อคาดคั้นเอาความจริงจากเธอ
ตอนที่ 16
เซ็งฮีปฏิเสธเสียงแข็งเมื่อถูกคาดคั้นเอาความจริงจากอุนยู เมื่ออุนยูไม่ได้รับคำตอบจึงต้องจำใจจากไป ขณะที่พ่อบ้าน กำลังซื้อเปียโนนั่นเองพบเห็นอุนยูซึ่งมาที่ร้านเปียโนอยู่เป็นประจำกำลังถูกขับไล่ไป พ่อบ้านเห็นเช่นนั้นจึงชักชวนอุนยูไปที่บาร์ อุนซองซึ่งอยู่ในอารมณ์ที่หดหู่ไม่ได้ไปส่งนมให้ลูกค้าถึงสองวัน เมื่อกลับไปทำงาน ก็พบว่าจุนเซหาคนมาทำงานแทนเธอแล้ว เซ็งฮีนัดหมายอุนซองออกมาพบโดยขอให้อุนซองอย่าได้นำความเข้าใจผิดนี้เปิดเผยความสัมพันธ์ที่มีต่อกันให้ย่ารู้เป็นอันขาด ไม่เช่นนั้นจะกระทบต่อการแต่งงานของยูฮังและซึงมี ยูฮังตัดสินใจนำเงินเดือนเดือนแรกที่ได้รับชำระหนี้ให้อุนซอง ขณะที่ยูฮังกำลังพูดคุยกับอุนซองนั่นเองถึงรู้ความจริงว่าอุนยูหายสาบสูญไป เชื่อว่าเรื่องนี้จะต้องเกี่ยวพันกับการที่ตนทำโทรศัพท์ของอุนซองเสียหายอย่างแน่นอน
ตอนที่ 17
ยูฮังรู้สึกผิดจึงยกเลิกนัดหมายกับซึงมีเพื่อไปกล่าวขอโทษอุนซอง ย่าดำเนินการจัดทำพินัยกรรม อุนซองบอกย่าว่าเธอจะไป ย่ายืนยันความตั้งใจเดิมที่จะยกมรดกให้อุนซอง อุนซองเห็นว่าไม่สามารถขัดความประสงค์ของย่าได้ เธอจึงยอมรับโดยยื่นเงื่อนไขเป็นข้อแลกเปลี่ยน ย่าเชิญผู้จัดการปั๊กมาพบเพื่อให้ประกาศต่อทุกคนว่าย่ามีความประสงค์ที่จะยกมรดกให้อุนซอง แต่มีข้อแม้ว่าอุนซองจะต้องบริหารร้านสาขาให้มียอดขายเพิ่มขึ้นร้อยละยี่สิบภายในระยะเวลาสองเดือนเสียก่อน ทุกคนตะลึงเมื่อรู้ถึงเจตนารมณ์ของย่า ผู้จัดการปั๊ก สงสัย แต่กลับถูกย่าตัดบท อุนซองพบซึงมีที่บริษัท อุนซองยืนยันต่อซึงมีว่าเธอไม่มีวันทำลายการแต่งงานของซึงมีและยูฮังเป็นอันขาด เซ็งฮี รู้จากปากยงนังว่าอุนซองเป็นทายาทรับมรดกทั้งหมดของย่า
ตอนที่ 18
อุนซองไปที่ร้านอาหารเพื่อบอกเฮลีและจุนเซถึงเรื่องที่เธอรับปากเป็นทายาทรับมรดกของย่า หลังจากที่ผู้จัดการปั๊กรู้ถึงเจตนารมณ์ที่แท้จริงของย่าแล้ว ด้วยความที่เกรงว่าบริษัทจะตกอยู่ในมืออุนซอง ผู้จัดการปั๊กจึงตัดสินใจเชิญจุนเซกลับมาทำงานที่บริษัท เชื่อว่าด้วยความสามารถของจุนเซจะต้องทำให้ย่าเปลี่ยนความตั้งใจอย่างแน่นอน เซ็งฮีบอกซึงมีถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของยูฮัง ยูฮังเข้าไปหาย่าเพื่อเสนอตัวไปทำงานที่ร้านสาขา การเสนอตัวครั้งนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับมรดกแต่อย่างใด ยงนังและชองยีต้องการเปลี่ยนความตั้งใจของย่าจึงพากันย้ายออกจากบ้านไปเพื่อเข้ากับเซ็งฮี ยูฮังรายงานตัวที่ร้านสาขาโดยยืนยันหนักแน่นต่ออุนซองว่าตนไม่มีวันยอมแพ้แน่นอน เมื่อย่ากลับถึงบ้านก็พบว่ายงนังและชองยีย้ายออกจากบ้านไปแล้ว
ตอนที่ 19
ย่าบอกอุนซองถึงเหตุผลที่ให้ยูฮังไปทำงานที่ร้านสาขา ยงนังโทรศัพท์ถึงยูฮังโดยขอให้ยูฮังย้ายไปอยู่บ้าน ซึงมี นึกไม่ถึงว่าหลังจากที่ยูฮังรู้ถึงพฤติกรรมของยงนังแล้วจึงปฏิเสธไป เซ็งฮีคิดใคร่ครวญเป็นอย่างดีแล้วก็แนะนำให้ยงนังกลับบ้านโดยขอให้เห็นส่วนรวมเป็นสำคัญ วันแรกของการทำงานอย่างเป็นทางการที่ร้านสาขาของยูฮัง ยูฮังให้บริการด้วยความยิ้มแย้มแจ่มใสสร้างความแปลกใจให้อุนซองเป็นอันมาก หลังจากที่ยูฮังเลิกงานแล้วก็ไปที่บ้านซึงมีเพื่อรับยงนังและชองยีกลับบ้าน ขณะที่เซ็งฮีออกมาส่งยงนังและชองยีกลับบ้านนั่นเองได้พบกับอุนซอง อุนซองบอกเซ็งฮีว่าอย่าได้ฝันหวานหลังจากที่ซึงมีและยูฮังแต่งงานแล้วจะได้ครอบครองมรดกของย่า ไม่มีวันที่เธอจะยอมให้มรดกของย่าตกเป็นของเซ็งฮีเป็นอันขาด หลังจากที่จุนเซใคร่ครวญอย่างดีแล้วก็ปฏิเสธความต้องการของพ่อที่ต้องการให้ตนกลับไปทำงานที่บริษัท
ตอนที่ 20
พิงจุงส่งอีเมล์ถึงอุนซอง ด้วยหวังว่าจะได้ติดต่อกัน หลังจากที่ซึงมีอ่านเนื้อความในอีเมล์แล้วก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาจึงขอเงินจากเซ็งฮีผู้เป็นแม่เพื่อนำไปมอบให้พิงจุงเปิดร้านค้าเล็กๆยังชีพ ยูฮังพบภาพถ่ายครอบครัวของ อุนซองซึ่งถ่ายด้วยกันกับซึงมีและเซ็งฮี ยูฮังคาดคั้นเอาความจริงจากซึงมี ทำให้ซึงมีไม่มีทางเลือกจำต้องเปิดเผยความจริงออกมา แต่ก็โกหกว่าอุนซองเป็นฝ่ายขอร้องให้เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ ขณะที่อุนซองพูดคุยกับจุนเซนั่นเอง อุนซอง ก็รู้ถึงสาเหตุที่ทำให้อารมณ์ของยูฮังแปรปรวน ยูฮังมีท่าทีเย็นชาต่ออุนซอง ทำให้อุนซองรู้สึกไม่ชอบมาพากลขึ้นมา เซ็งฮีเห็นว่าจุนเซและอุนซองไปมาหาสู่กัน เธอจึงเร่งเร้ายงนังให้ชองยีและจุนเซแต่งงานกันโดยเร็ว