สำนักพิมพ์วิช ร่วมกับ สำนักพิมพ์บุ๊คสไมล์ เปิดตัวหนังสือธรรมะ สุขทุกข์อยู่ที่เราคิด ถูกผิดอยู่ที่เราทำ "ทุกข์" อยู่ได้ไม่นาน เดี๋ยวก็ผ่านไป "ผิด" มากแค่ไหน เดี๋ยวก็แก้ไขได้
"สุขทุกข์อยู่ที่เราคิด ถูกผิดอยู่ที่เราทำ" หนังสือที่รวบรวมนิทานธรรมะ ผ่านเรื่องเล่าที่เกิดจากการเรียนรู้วิถีทางโลกและเข้าใจทางธรรม แฝงด้วยข้อคิดคติเตือนใจ โดย พระมหาอ้าย ธีรปัญโญ พระนักปราชญ์ เพื่อส่งต่อธรรมะที่ทรงคุณค่า เสริมประโยชน์ในการดำเนินชีวิตทางโลก และสร้างความสุขทางใจที่ได้เข้าถึงหลักแห่งธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาวะเช่นนี้ "สติ ความคิด และการกระทำ" สำคัญที่สุด
ยิ่งใหญ่สูงเทียมฟ้าย่อมเกิดจาก "จริยา" ที่อ่อนน้อมตกต่ำจมกองดินย่อมเกิดจาก "ดูหมิ่น" สิ่งใกล้ตัว
ตัวอย่างเรื่องเล่า เรื่อง เจอของจริงนิ่งเป็นใบ้มีหนุ่มร่างกายกำยำผู้หนึ่ง จูงสุนัขเชื้อสายพันธุ์ทิเบตบริสุทธิ์ ราคาเป็นล้าน ออกมาเดินเล่น คราเจอผู้คนก็จะโอ้อวด สุนัขของตนดีอย่างโน้น เก่งอย่างนี้ คนที่ไม่มีกำลังจะไม่สามารถต้านแรงฉุดกระชากของมันได้
วันหนึ่ง ชายหนุ่มได้จูงสนัขออกไปเดินเล่นริมถนน พลันเห็นชายชราศีรษะล้านผู้หนึ่ง ข้างกายมีสุนัขเฒ่านั่งอยู่ตัวหนึ่ง ขนของมันหลุดร่วงแทบจะหมดแล้ว สุนัขพันธุ์ทิเบตของชายหนุ่ม เห่าหอนใส่สุนัขเฒ่าไม่หยุด แต่สุนัขเฒ่ากลับไม่สนใจไยดีต่อเสียงเห่าของสุนัขพันธุ์ทิเบตแม้แต่น้อยนิด
ชายหนุ่มเกิดอาการไม่พอใจขึ้นมาจึงพูดว่า "ตาเฒ่า สุนัขของคุณตัวใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่ม เป็นสุนัขพันธุ์อะไรล่ะ เรานำมันมาสู้กันสักตั้งดีไหม ? หากสุนัขของคุณแพ้ จ่ายให้ผม ๕๐๐ บาท หากสุนัขพันธุ์ทิเบตของผมแพ้ ผมจ่ายให้ ๒,๐๐๐ บาท"
ชายชราพูดว่า "ผมกำลังทุกข์ใจ ค่าอาหารเดือนหน้าของเพื่อนซี้เก่าแก่อยู่พอดี จะพนันก็ต้องพนันกันเยอะหน่อย หากสุนัขของผมแพ้ ผมจ่าย ๕๐,๐๐๐ บาท คุณแพ้ จ่ายให้ผม ๓๐,๐๐๐ บาท"
ชายหนุ่มอารมณ์เดือดขึ้นมาทันที "สุนัขของผมเป็นเชื้อสายพันธุ์ทิเบตบริสุทธิ์ อย่าหาว่าผมไม่บอก ตกลงผมรับคำท้า"
สุนัขทั้ง ๒ ตัว ต่อสู้กันไม่ถึง ๒ นาที สุนัขพันธุ์ทิเบตก็พ่ายแพ้ ไม่กล้าที่จะเห่าหอนอีกชายหนุ่มยื่นเงินให้ ๓๐,๐๐๐ บาท ท่าทางซึมเศร้าอย่างยิ่ง ถามว่า"ท่านผู้เฒ่า สุนัขของท่านเป็นสุนัขอะไร ทำไมถึงได้ดุร้ายเช่นนี้"ชายชรานับเงินไป พร้อมกับตอบว่า"ผมก็ไม่รู้ว่าตอนนี้มันเป็นสุนัขอะไร ก่อนที่ขนมันยังไม่หลุดร่วง เรียกว่า "สิงโต"ชายหนุ่มได้ยินเช่นนั้น ร้องไห้ก็ไม่ได้ หัวร่อก็ไม่ออก
ข้อคิดจากเรื่องนี้ : ท่านผู้รู้กล่าวถึงนิสัยของพาลชนไว้ว่า คนขี้โม้โอ้อวด ๑ คนเจ้าอิจฉาริษยา ๑ คนเห็นแก่ตัวละโมบโลภมาก ๑ คนขี้นินทาว่าร้าย ๑ คนหัวร้อนชอบเหวี่ยง ๑ หากพบเจอคนนิสัยพฤติกรรมเช่นนี้ ให้ห่างไกลไว้ อย่าคบหาสมาคมด้วยเป็นอันขาด ไม่เช่นนั้น จะพลาดตกหลุมดำเข้าทางเขา แต่ถ้าเลี่ยงไม่ได้ หนีไม่พ้น จำเป็นต้องเจอ ก็ควรตั้งสติรับมือ "นิ่งสงบสยบศัตรู" ไม่วู่วาม ไม่พล่ามตอบ ย่อมพบทางออกเป็นแน่แท้ ดังบทสรุปจบอันน่าเศร้าของชายหนุ่มขี้โม้โอ้อวดกับท่าทีชายชราผู้สงบเจนจบวิชาข้างต้นนั่นแล