ในอดีตคนอินเดียหนีความยากจนไปตายเอาดาบหน้าในต่างประเทศ แต่เดี่ยวนี้โอกาสในการทำธุรกิจให้ประสบความสำเร็จในอินเดียมีมากมาย ส่งผลให้แขกหนุ่มสาวกลับไปสร้างความเจริญให้บ้านเกิดกันคึกคัก
นายไพศาล มะระพฤกษ์วรรณ ผอ. สำนักงานส่งเสริมการค้าฯ ณ เมืองเจนไน เปิดเผยว่า สถาบันวิจัย Duke แห่งมหาวิทยาลัยฮาวาร์ดได้สำรวจความคิดเห็นของคนหนุ่มสาวอินเดีย 1,203 คนที่กลับไปทำงานอินเดียแผ่นดินแม่พบว่า อายุเฉลี่ยของกลุ่มศึกษาอยู่ที่ 30 ปี มีการศึกษาสูงโดย 66% จบปริญญาโท 12% จบปริญญาเอก สาขาที่ศึกษามักเป็นด้านการบริหารธุรกิจ เทคโนโลยี และวิทยาศาสตร์เป็นหลัก ส่วนใหญ่เห็นว่ามีโอกาสประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานสูงในแผ่นดินแม่ที่อินเดีย แม้ว่าเงินเดือนจะต่ำไปหน่อย แต่สภาพความเป็นอยู่ก็เริ่มดีขึ้น พอรับได้ และที่สำคัญได้อยู่กับครอบครัว
นาย ศิวะลังกา อายุ 27 ปี จบจาก London School of Business แต่กลับไปต่อโทบริหารธุรกิจที่เมืองไฮเดอราบัดในอินเดีย เขากล่าวว่า โอกาสในธุรกิจน้ำมันและก๊าซมีมหึมามากในอินเดีย นั้นเป็นเหตุผลที่เขาเข้าไปตั้งบริษัท Avatar Oil Field Services ซึ่งให้บริการด้านข้อมูลทางกายภาพสำหรับบริษัทเจาะน้ำมันและก๊าซยักษ์ๆ ทั้งหลายเป็นการเฉพาะ
อีกรายหนึ่ง นายริขิน คานธี อายุ 28 ปี เกิดที่นิวเจอร์ซี สหรัฐอเมริกา ก็กลับไปบ้านที่กุจราตบ้านเดิมของพ่อแม่ แม้ว่าเขาจบด้านวิศวกรรมอากาศพลศาสตร์ มีอาชีพเป็นนักบินของกองทัพสหรัฐ แต่ก็ทิ้งความมั่นคงของอาชีพในสหรัฐ ไปเริ่มงานด้านการพัฒนาการเพิ่มผลผลิตทางการเกษตรในอินเดีย ซึ่งเขาเห็นว่าอินเดียจะเป็นโรงงานผลิตอาหารสำคัญของโลกในอนาคต
สถาบันวิจัยฯ ยังให้ความเห็นว่าซิลิคอนวัลเลย์ที่บูมสุดๆ นั้น ก็เกิดจากมันสมองของหนุ่มสาวต่างชาติถึง 52% ซึ่งส่วนใหญ่เป็นคนอินเดีย คนกลุ่มนี้เริ่มขยับขยายไปตั้งบริษัทกันในไฮเดอราบัด ปูเน่ และบังกะลอร์ของอินเดียกันแล้ว
เรื่องอย่างนี้ประมาทกันไม่ได้ทีเดียว แม้แต่เวียดนาม ซึ่งมีสมองไหลกลับเช่นเดียวกัน เผลอประเดี๋ยวเดียว ตามประเทศไทยมาหายใจรดต้นคอประเทศไทยแล้ว อย่างไรเสียประเทศไทยก็ไม่ควรปล่อยโอกาสเข้าไปทำตลาด 1.1 พันล้านคนนี้ไป เมื่อเรามี FTA อาเซียน-อินเดียเป็นแต้มต่ออยู่ในมือแล้ว
ที่มา: http://www.depthai.go.th