ราชบัณฑิตยสภาวิทยาศาสตร์แห่งสวีเดนประกาศมอบรางวัลโนเบลสาขาเศรษฐศาสตร์ ประจำปี 2568 ให้แก่นักเศรษฐศาสตร์สามท่าน ได้แก่ โจเอล โมคีร์ (Joel Mokyr) นักประวัติศาสตร์เศรษฐศาสตร์ชาวอเมริกันเชื้อสายดัตช์, ฟิลิปป์ อากีญง (Philippe Aghion) นักเศรษฐศาสตร์ชาวฝรั่งเศส และปีเตอร์ โฮวิตต์ (Peter Howitt) นักเศรษฐศาสตร์ชาวแคนาดา
รางวัลครึ่งหนึ่งมอบให้แก่โมคีร์ "จากการระบุเงื่อนไขพื้นฐานที่จำเป็นต่อการเติบโตอย่างยั่งยืนผ่านความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี" ส่วนรางวัลที่เหลืออีกครึ่งหนึ่งแบ่งให้กับอากีญงและโฮวิตต์ "จากทฤษฎีการเติบโตอย่างยั่งยืนผ่านกระบวนการทำลายเชิงสร้างสรรค์ (creative destruction)"
ราชบัณฑิตยสภาฯ ระบุว่า ในช่วงสองศตวรรษที่ผ่านมา ทั่วโลกมีการเติบโตทางเศรษฐกิจในระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน ซึ่งส่วนใหญ่ขับเคลื่อนโดยกระแสของนวัตกรรมทางเทคโนโลยีอย่างต่อเนื่อง ผู้ได้รับรางวัลโนเบลทั้งสามท่านใช้วิธีการที่แตกต่างกันในการอธิบายว่าความก้าวหน้าเช่นนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร และต้องอาศัยปัจจัยใดบ้างจึงจะสามารถรักษาแนวโน้มดังกล่าวไว้ได้