การวิจัยและการประเมินเป็นเครื่องมือขับเคลื่อนการพัฒนาท้องถิ่นเพื่อความเจริญก้าวหน้า เป็นที่มาขององค์ความรู้ที่นำไปสู่การ บูรณาการ การบริการทางด้านวิชาการและเป็นฐานความรู้ให้แก่ชุมชน สังคมและประเทศชาติต่อไป แต่มักมีนักวิชาการนักวิเคราะห์หลายคน มองว่าการวิจัยมักจะถูกนำไปขึ้นหิ้ง การประเมินก็ไม่ได้นำไปใช้อะไร ถูกทิ้งไว้เฉยๆ ในแต่ละปีมีผลงานจำนวนไม่น้อยที่สร้างสรรค์ออกมา “สวนดุสิตโพล” มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต จึงได้สอบถามความคิดเห็นจากผู้บริหาร นักวิชาการ และประชาชนทั่วประเทศ ต่อ กรณีดังกล่าว จำนวนทั้งสิ้น 1,296 คน ระหว่างวันที่ 5-13 มกราคม 2554 สรุปผลได้ดังนี้
เพราะ ขึ้นอยู่กับการนำไปใช้หรือการต่อยอดของงานวิจัยนั้นๆมากกว่า ผู้นำท้องถิ่นและชุมชนต้องมีส่วนร่วม ฯลฯ
อันดับ 2 ช่วยขับเคลื่อนได้มาก 27.60%เพราะ ผลการวิจัยที่ได้สามารถนำไปใช้เพื่อเป็นแนวทางให้แก่ผู้ที่เกี่ยวข้องได้รับทราบถึงแนวโน้มหรือภาพรวมในแต่ละเรื่องได้ดี ฯลฯ
อันดับ 3 ช่วยขับเคลื่อนไม่ค่อยได้ 21.88%เพราะ เมื่อผลการวิจัยออกมามักขาดการเผยแพร่และประชาสัมพันธ์ ,ไม่มีการนำไปปฏิบัติอย่างเป็นรูปธรรม ฯลฯ
อันดับ 4 ไม่ช่วยขับเคลื่อนได้เลย 2.08%เพราะ ผู้วิจัยส่วนมากจะทำการวิจัยตามความต้องการของตนเองมากกว่า , ไม่ได้รับการสนับสนุนจากผู้บริหาร ฯลฯ
เพราะ สามารถนำผลการประเมินที่ได้มากำหนดเป็นแนวทางหรือข้อมูลประกอบการตัดสินใจของผู้บริหารต่อไป ฯลฯ
อันดับ 2 ช่วยขับเคลื่อนได้มาก 31.41%เพราะ ทำให้รับรู้ถึงข้อมูล ข้อเท็จจริงที่มีหลักวิชาการรองรับ ,เป็นสิ่งที่สะท้อนให้เห็นถึงข้อดี-ข้อเสียในการดำเนินงาน ฯลฯ
อันดับ 3 ช่วยขับเคลื่อนไม่ค่อยได้ 20.42%เพราะ ขาดผู้นำที่มีฝีมือหรือนักบริหารมืออาชีพ ,ขึ้นอยู่กับเกณฑ์และมาตรฐานของการประเมินผลว่ามีประสิทธิภาพหรือไม่ ฯลฯ
อันดับ 4 ไม่ช่วยขับเคลื่อนได้เลย 1.05%เพราะ ที่ผ่านมายังไม่มีการนำผลการประเมินไปใช้อย่างจริงจังหรือเป็นรูปธรรมเท่าที่ควร ขาดการเผยแพร่ให้สังคมรับรู้ ฯลฯ